به طور کلی ازدواج کار سخت و مهمی است. هنگامی که دوره شیفتگی و عاشقی اولیه پشت سر گذاشته میشود (یا اصطلاحا ماه عسل تمام میشود) سر و کله واقعیت پیدا میشود و ما شروع به درک عمیقتری از اینکه طرف مقابلمان کیست میکنیم و اینکه آیا او برای ازدواج با ما مناسب است یا نه.
به گزارش برترینها، اما شناسایی نشانهها برای فهم این موضوع ممکن است دشوار باشد. اینکه چقدر باید برای طرف مقابل فداکاری کنیم؟ چقدر مهم است که علایقمان همسو باشد؟ اگر زیاد بحث میکنیم واقعا نشانه چیست؟ همه اینها سوالاتی هستند که قبل از ازدواج از خودمان بپرسیم و به آنها پاسخ دهیم. متخصصان نه نشانه برای شناسایی اینکه یک فرد مناسب ازدواج است یا نه مشخص کردهاند.
کلید هر رابطه موفقی سازش است. کیت مویل (Kate Moyle)، زوج درمانگر و مجری پادکستهای بهزیستی میگوید: «ما همواره دچار کشمکش بین نیازهای فردی و نیازهای مشترک خواهیم بود و نباید انتظار داشته باشیم که در همه چیز کاملا همسو باشیم یا توافق داشته باشیم.» روشی که ما قادر به سازش و مذاکره با یک شریک هستیم، یک شاخص کلیدی از میزان مناسب بودن ما با طرف مقابل است.
جیمز پریس، متخصص روابط، میگوید: «فرد مناسب به ما قدرت میدهد تا با اعتماد به نفسترین شخصیت خود باشیـم» وی میافزاید: «آنها به ما اطمینان میدهند، از ما تعریف میکنند و به ما یادآوری میکنند که چقدر شگفتانگیز هستیم». اگر طرف مقابل دائما افکار و ظاهر ما را زیر سوال میبرد، یک چراغ قرمز واضح برای توقف است و اینکه چیزی در این میان درست نیست. یا فرد مناسب برای ازدواج از ما میخواهد که خوشحال باشیم و به خودمان شک نکنیم.
یک فرد مناسب ازدواج با دقت به همه چیزهایی که میخواهیم بگوییم گوش میدهد، صرف نظر از اینکه چقدر ممکن است به نظر خودمان آن صحبتها خسته کننده باشند. مویل (Moyle) میگوید: «این ممکن است بدین معنی باشد که یکی تمام شب به غر زدنهای طرف مقابل درمورد ایرادات همکاراناش گوش میدهد، زیرا برای او مهم است که احساس کند شنیده میشود و به او گوش داده میشود» توانایی شنیدن یکدیگر و دادن فضایی به طرف مقابل برای اینکه حس کند شنیده میشود حتی اگر محتوای بحث برای طرف مقابل جذاب نباشد، به دیگری نشان میدهد که ارزش وقت و توجه او را دارد.
نیازی نیست دقیقا علایق مشترک و یکسان با یکدیگر داشته باشیم. در واقع، گاهی اوقات داشتن موارد متفاوت چیزی برای صحبت کردن به ما میدهد. اما پریس تاکید میکند که اگر میخواهیم با کسی باقی عمر خود را سر کنیم، باید مطمئن شویم که هر دو از نظر اهداف زندگی و ارزشهای اصلی خود در یک مسیر حرکت میکنیم. او میگوید: طرفین ازدواج یک تیم هستند و باید در یک سطح باشند؛ که این مستلزم آن است که هر دو با آنچه در زندگی برایشان مهم است هماهنگ شوند». این ارزشها ممکن است در مورد کودکان، جایی که قرار است زندگی کنیم یا اینکه در کل انتخاب ما برای اینکه چگونه زندگی کنیم باشد. هر چه که باشد، اگر برای ما مهم است، باید برای شریک زندگیمان نیز مهم باشد.
مشاجرهها لزوما چیز بدی در ازدواج نیستند. مویل میگوید: «در واقع، بسته به نحوه برخورد با آنها، آنها میتوانند برای طول عمر یک شراکت ضروری باشند. او توضیح میدهد: «هر بحثی نباید یک جدل باشد. اما با داشتن فرد مناسب، باید بتوانیم نظرات مخالف و متفاوتی را بیان کنیم بدون اینکه باعث از همگسیختگی یا و جدایی در رابطه شود.» ما باید بیاموزیم دیدگاههای طرف مقابل را درک کنیم، حتی اگر کاملا با هم مطابقت نداشته باشیم. این نشان میدهد ما طرف مقابل قبل از هر چیز به عنوان یک انسان تقدیر میکنیم.
پریس میگوید: «وقتی با فرد مناسبی هستیم، هیچ قضاوتی وجود ندارد یا حداقل نباید وجود داشته باشد». ما باید احساس راحتی کنیم که خودمان باشیم و تمام جنبههای شخصیت خود را آشکار کنیم. وقتی با فرد مناسبی هستیم میتوانیم هنگام بروز مشکل درخواست کمک کنیم و بدانیم که به ما گوش داده خواهد شد
هیچ چیز بدتر از این نیست که در میانه صحبت کردن با کسی باشیم و متوجه شویم که در حال بالا و پایین کردن اینستاگرام است مویل میگوید: فرد مناسب برای ازدواج این کار را انجام نمیدهد. او به ما توجه خواهد کرد زمانی که کنار ما است که این بخش مهمی از ارتباط انسانی است و ارزش ما را برای آن شخص نشان میدهد.
ممکن است بدیهی به نظر برسد، اما اگر نزدیکان ما با فردی که میخواهیم با او ازدواج کنیم ارتباط خوبی داشته باشند اغلب نشانه مثبتی است.
لزومی ندارد که یک رفتار خیلی چشمگیر باشد تا رمانتیک در نظر گرفته شود. در واقع گاهی اوقات این حرکات کوچک و ظریف هستند که بیشترین معنی را دارند. نیازی نیست پول زیادی خرج کنیم تا طرف مقابل بداند که به او فکر میکنیم. اگر طرف مقابل کاریهای کوچک برای ما انجام میدهد (یه پیام ساده و صمیمی، یک شاخه گل، یه فنجان چای سر صبح) میتوانیم به او و رابطه شاد و طولانی مدت با او امیدوار باشیم.