چه کسی «واقعا» تلفن را اختراع کرد؟

اعتبار اختراع تلفن و حق ثبت آن از سال ۱۸۷۶ از آن الکساندر گراهام بل بوده و هست، اما آیا وقتی صحبت از این می‌شود که چه کسی تلفن را اختراع کرده، این مخترع واقعا شایسته‌ی این همه اعتبار هست؟

به گزارش فرادید، این موضوع مدت‌ها موضوع بحث بوده و اهمیت دانشمندان و مخترعان قبل از گراهام بل از جمله آنتونیو موچیِ ایتالیایی و مخترع آلمانی یوهان فیلیپ ریس، اغلب موضوع بحث و گفتگو قرار گرفته است.

مشابه اختراع لامپ، دادن اعتبار کامل یک نوآوری به یک فرد دشوار است. نام‌ها و اختراعات تکراری مختلفی وجود دارد و پیشرفت‌های علمی زیادی منجر به پیشرفت‌های علمی دیگر می‌شوند تا اینکه به موردی می‌رسیم که علم را بر سر زبان‌ها انداخته و آن را برای استفاده روزمره و تجاری انسان‌ها در دسترس قرار می‌دهد.

چه کسی تلفن را اختراع کرد؟

مهندس اسکاتلندی؛ الکساندر گراهام بل بانی اختراع تلفن و دارنده‌ی نخستین حق ثبت اختراع تلفن جهان در ۷ مارس ۱۸۷۶ است.

گراهام بل هنگام ساخت تلفن با دستیارش توماس واتسون در اتاق کناری با استفاده از دستگاه دیگری تماس گرفت. گزارش شده که گراهام بل گفته است: «آقای واتسون - بیا اینجا – می‌خواهم شما را ببینم.»

با این حال، بدون کمک دانشمندان و مخترعان مختلف دیگر، این لحظه به احتمال زیاد اتفاق نمی‌افتاد. بسیاری از افراد در ایتالیا ادعا می‌کنند در واقع این آنتونیو موچی بود که تلفن را اختراع کرد و برخی در آلمان اصرار دارند یوهان فیلیپ ریس مخترع آن بوده است.

در حقیقت، تشخیص دقیق این که چه کسی واقعاً تلفن را اختراع کرده تقریباً غیرممکن است. می‌توان گفت بِل مشکلات دستگاه‌های تلفن قبلی را حل کرد تا دست‌کم نخستین تلفن عملی ثبت‌شده‌ی جهان را در اختیار ما بگذارد.

دیگر مخترعان برجسته تلفن
بدون کمک سایر دانشمندان و مخترعان پیشگام، الکساندر گراهام بل نمی‌توانست سال ۱۸۷۶ تلفن را طراحی کند. عاملان کلیدی مختلفی قبل از گراهام بل آمدند و آن‌ها نیز در مجموع برای اختراع تلفن مستحق اعتبار هستند.

اِلیشا گرِی

۱۴ فوریه ۱۸۷۶ الیشاگری درخواست حق ثبت اختراع «تلگراف سخنگو» را داد، همان روزی که حق ثبت اختراع بِل ثبت شد. در نهایت، بل پیش از گری در ۷ مارس ۱۸۷۶ حق ثبت این اختراع را به دست آورد، اما دو اختراع پیشنهادی به طور قابل‌ملاحظه‌ای مشابه بودند.

فن‌آوری تلفن گری و بل بر اساس «توضیحات مشابهی از یک فرستنده تلفن مایع (میکروفون اولیه)» ساخته شده‌اند، همانطور که در کتاب بنجامین لاتروپ براون «زنگ بل در مقابل تلفن گری: حل و فصل یک مناقشه ۱۴۴ ساله» منتشر شده است.

در حالی که ادعا‌هایی مبنی بر سرقت علمی از سوی بل وجود دارد، براون توضیح می‌دهد که «طرح‌های مهندسی بل و گری تایید می‌کنند که آن‌ها تلفن‌های فرستنده مایع مربوطه خودشان را به طور مستقل اختراع کرده‌اند. به این دلیل حق ثبت اختراع به بل اعطا شد که وکلای بل چند ساعت زودتر از گری درخواست‌شان را ثبت کرده بودند.»

آنتونیو موچی

در ایتالیا، پاسخ این پرسش که چه کسی تلفن را اختراع کرده، آنتونیو موچی است. موچی توانست سال ۱۸۷۱ پس از توسعه ایده خود در اوایل سال ۱۸۴۹ برای کمک به موقعیت‌های پزشکی، برای تلگراف ناطق درخواست ثبت اختراع بدهد.

طراحی او دارای پیشرفت‌های اختراع الکساندر گراهام بل نبود، اما یک تلفن کارآمد بود. این مخترع ایتالیایی قادر به تامین هزینۀ درخواست حق ثبت اختراع خود نبود و به همین خاطر در سال ۱۸۷۴ از این درخواست دست کشید.

بل در همان آزمایشگاهی که میوچی مواد خود را آنجا ذخیره می‌کرد آزمایش‌هایی را روی تلفن خود انجام داد و تنها دو سال پس از اینکه میوچی به دلیل کمبود بودجه از درخواستش صرف‌نظر کرد، حق اختراع تلفن را از آن خود کرد.

قبل از مرگ میوچی در سال ۱۸۸۹، یعنی در سال ۱۸۸۷ بر سر این دو حق ثبت اختراع دعوایی دادگاهی درگرفت. دولت ایالات متحده اکنون به طور رسمی زحمات و دستاورد‌های میوچی در اختراع تلفن را به رسمیت شناخته است.

یوهان فیلیپ ریس

مخترع آلمانی، یوهان فیلیپ ریس تلفن ریس را توسعه داد که سال ۱۸۵۷ کار خود را آغاز کرد، مدتی قبل از ثبت اختراع الکساندر گراهام بل و تقریباً همزمان با فعالیت‌های آنتونیو میوچی.

تلفن Reis سال ۱۸۶۱ ساخته شد و توماس ادیسون در طول توسعه میکروفون کربنی از آن استفاده کرد. طراحی ریس که به عنوان یک مدار «ساخت و شکست» توصیف می‌شود، توسط بل تا حد زیادی بهبود بخشیده شد.