قیمه و قورمه نذری، عدس پلو‌های پرکشمش و زعفرانی، آش رشته و شله قلمکار و کلی غذا‌های رنگارنگ دیگر به‌جای خود، اما باید قبول کرد لذت خوردن یک عدسی گرم با گلپر و آب‌لیمو در کنار تکه‌ای نان بربری داغ آن‌هم پس‌از یک زیارت عاشورای دل‌چسب طعم دیگری دارد.
شاید این روز‌ها و شب‌ها کنار همه عرض ارادت‌ها و عاشقی‌ها، نشستن پای سفره احسان سیدالشهدا (ع) لطف ویژه‌ای داشته باشد. نذری‌های خوش عطر و خوش طعمی که بیش‌از کمیت و کیفیت، عطر و طعمشان را از خلوص نیت وام گرفته‌اند. البته از شما چه پنهان از بُعد خانه‌داری که نگاه کنیم این روز‌ها می‌تواند فرصتی هم برای استراحت خانم خانه از پخت‌وپز باشد. روز‌هایی که همه اهل خانه میهمان سفره حسین فاطمه اند.
قیمه و قورمه نذری، عدس پلو‌های پرکشمش و زعفرانی، آش رشته و شله قلمکار و کلی غذا‌های رنگارنگ دیگر به‌جای خود، اما باید قبول کرد لذت خوردن یک عدسی گرم با گلپر و آب‌لیمو در کنار تکه‌ای نان بربری داغ آن‌هم پس‌از یک زیارت عاشورای دل‌چسب طعمی بی‌نظیر دارد. البته ناگفته نماند که این غذای مقوی قابلیت نشستن بر سر سفره ناهار و شام را هم دارد.
عدس
سیب‌زمینی
نمک و فلفل و زردچوبه
روغن
رب
پیاز
این‌ها مواد لازمی هستند که بودنشان حال عدسی تان را خوب می‌کند و نبودنشان توصیه نمی‌شود، اما مواردی همچون سیر، زیره برای گرفتن نفخ، قارچ، سیب زمینی نگینی سرخ شده، لیمو عمانی، عصاره مرغ و مواردی از این قبیل اختیاری و به‌عهده ذائقه خودتان است.
برای شروع کار عدس‌ها را بشویید و آن را برای مدتی خیس کنید تا نرم‌تر شود. بعد از مرحله خیس خوردن، عدس‌ها را با میزان مناسبی از آب روی گاز بگذارید تا پخته شوند. محال است کسی منکر عطر پیازداغ در غذای ایرانی شود. پس برای داشتن یک عدسی خوش‌طعم‌تر، پیاز را نگینی خرد کنید و با روغن تفت بدهید. رنده کردن هم یک راه مناسب برای کسانی است که دوست ندارند موقع صرف عدسی صبحگاهی تکه‌های پیازداغ زیر دندانشان قرچ و قوروچ کند. نمک به‌همراه زردچوبه و فلفل هم که همراهان همیشگی و ادویه‌های پای ثابت غذا‌های ایرانی هستند. آن‌ها را هم در همین مرحله به پیازداغ و روغن اضافه کنید. البته فلفل و نمک را در مرحله آخر هم می‌توانید اضافه کنید. افزودن رب هم برای خوش‌رنگ شدن این غذا توصیه می‌شود چرا که هرچه باشد داشتن ظاهر و رنگ و لعاب دوست‌داشتنی اولین مرحله برای پسندیدن یک پیشنهاد خوراکی است. اگر قانع شدید موقع پخت عدسی حتماً رب گوجه‌فرنگی را هم کنار دستتان بگذارید تا سرخ کردن این معجون سرخ‌رنگ، هم رنگ خوراکتان را زیباتر کند و هم بوی خامی اش را بگیرد. تا الان حتماً عدس‌ها حسابی پخته اند. سس هم که آماده شده‌است. یک سس خوشمزه متشکل از روغن، رب، نمک، فلفل و زردچوبه که باید به عدس‌های پخته‌شده اضافه شود. مواد را که اضافه کردید در قابلمه را بگذارید و فرصت بدهید تا عدسی تان حسابی جا بیفتد.
برای لعاب‌دار کردن این غذا و برای‌اینکه به‌اصطلاح خودمانی آب‌ودانه اش سَوا نشود، افزودن سیب‌زمینی پخته و له شده و یا مقداری آرد به تناسب میزان عدسی، بسیار کارساز است و همه اجزای آن را طوری دور هم جمع می‌کند که یک خوراک منسجم و پر لعاب تقدیمتان کند. پختن بلغور گندم به همراه عدس هم برای لعاب دار شدن بسیار مؤثر است. پیشنهاد امروز سرآشپز بسیار مغذی، مقوی و سرشار از پروتئین و آهن است، اما آب قلم هم قوت ویژه‌ای به آن می‌بخشد و اگر طعمش را دوست داشته باشید افزودن آن به این خوراک، به نفع خودتان است. البته حواسمان باشد که برای پختن نذری باید ذائقه عموم مردم در نظر گرفته شود.
این بخش قطعاً به‌عهده ذائقه و سلیقه خودتان است. البته غیر از گلپر و آب‌لیمو که خاص عدسی اند و نامشان به نام این خوراک خوشمزه گره خورده است، باید قبول کنیم که سبزی در سفره ایرانی جایگاه ویژه‌ای دارد و کنار هر غذایی که باشد، آقایی می‌کند! نان هم هر چه باشد برکت خداست و فرقی ندارد، اما اگر از سرآشپز بشنوید یک تکه نان بربری چیز دیگریست و به امتحانش می‌ارزد.
این روز‌ها که بساط عاشقی پهن است، کوچک و بزرگ لباس مشکی بر تن می‌کنند و می‌خواهند در گوشه‌ای از این دستگاه پر عظمت نامی از خادمی شان ثبت کنند. به‌خصوص دختران و پسرانی کم‌سن‌وسال و بی‌ریا که کجا و چه کاری برایشان فرقی نمی‌کند، آن‌ها به چیدن استکان‌ها در سینی و جفت کردن کفش عزاداران خیمه امام حسین (ع) هم به یکدیگر مباهات می‌کنند.
پس حالا که ذکر خیر یک نذری ساده و بی‌نظیر با صفحه آشپزی امروز است و برپایی مجلسی بی‌ریا و مختصر با شما، هنگام پخت یک عدسی نذری هرچند در جمعی خانوادگی، از این خادمان کوچک غافل نشویم.
منبع: فارس
چگونه اقتدار کلیسای کاتولیک و نفوذ روحانیت در فرانسه از بین رفت؟
پاپ و موسولینی: اتحاد نامقدس مخفی؛ چگونه کلیسای کاتولیک با موسولینی همبستر شد؟
آیا صدام حسین واقعا «دیوانه خاورمیانه» بود؟
از کشتن افراد عینکی به جرم روشنفکر بودن تا حذف پول و مذهب از مناسبات اجتماعی / فاجعهبارترین حرکت قرن بیستم برای ساخت اتوپیای روستایی
