در سال ۱۹۷۹، صدم حسین در عراق به قدرت رسید. او ۶ روز بعد، این جلسه را با حضور اعضای بلندپایه حزب بعث تشکیل داد، سیگار برگی روشن کرد و اسامی تعدادی از هم حزبی هایش را خواند و از آن‌ها خواست بیرون بروند. بیرون از جلسه، اما مامورانی در انتظارشان بودند که آن‌ها را به جوخه اعدام ببرند و همانجا تیرباران کنند.
وحشت در سالن حکمفرما بود و بعد از این که اسامی تمام شد، بقیه شروع به شادی کردند و صدام نیز اشک ریخت! این، یکی از مخوف‌ترین صحنه‌های تاریخ سیاسی معاصر بود.
۲۷ سال بعد، صدام با چوبه دار اعدام شد؛ بدون سیگار برگ!
پاپ و موسولینی: اتحاد نامقدس مخفی؛ چگونه کلیسای کاتولیک با موسولینی همبستر شد؟
آیا صدام حسین واقعا «دیوانه خاورمیانه» بود؟
از کشتن افراد عینکی به جرم روشنفکر بودن تا حذف پول و مذهب از مناسبات اجتماعی / فاجعه‌بارترین حرکت قرن بیستم برای ساخت اتوپیای روستایی
شباهت‌های قائد بغداد و پیشوای برلین؛ از میل به ویرانگری تا قهرمان پرستی
