جمهوری اسلامی نوشت: در مدت دو سال اخیر که گروه تروریستی طالبان بر افغانستان حاکم است هنوز هیچ کشوری این حکومت خودخوانده را به رسمیت نشناخته و مردم افغانستان نیز برای حاکمیت طالبان مشروعیتی قائل نیستند.
کارنامه دو سال اخیر طالبان نیز مالامال از قتل، پایمال کردن حقوق بشر، اِعمال تبعیض نژادی، مخالفت با تحصیل و کار دختران و زنان، کوچاندن اجباری اقوام، لغو قانون اساسی، خودداری از مراجعه به آراء عمومی، زیر پا گذاشتن قانون و مبارزه با سنت و زبان اقوام غیرپشتون است.
مهم‌تر از اینها تعهدی است که طالبان در مردادماه امسال به آمریکا داده‌اند و براساس آن خطر بزرگی را برای آینده منطقه رقم خواهند زد. در مذاکراتی که نمایندگان طالبان با هیأت نمایندگی آمریکا در دومین هفته مردادماه جاری در دوحه قطر انجام دادند، یک توافقنامه ۲۷ ماده‌ای را امضا کردند که در واقع نقشه راه مرحله اجرائی شدن معاهده ۱۴۰۰ قطر را مشخص می‌کند.
در این توافقنامه جدید، طالبان مکلف شده امنیت نیرو‌های ناتو و متحدین آن‌ها در افغانستان و سایر نقاط جهان را تأمین کند. همچنین طالبان تعهد نموده برنامه‌های دشمنان آمریکا در افغانستان تحت حاکمیت خود را شناسائی و خنثی نماید. علاوه بر اینها، خودداری کردن از تبلیغات ضدآمریکائی و ضدناتو در افغانستان و خارج از آن کشور نیز از تعهدات حکومت خودخوانده طالبان در قبال آمریکا و متحدین آنست. در ماده ۱۲ این توافقنامه، طالبان متعهد شد مواد مخدر مورد نیاز آمریکا را تولید و تأمین کند. (روزنامه جمهوری اسلامی ۱۴ مرداد ۱۴۰۲ صفحات ۲ و ۵).
این تعهدات، که فقط بخشی از مأموریت‌هائی است که آمریکا برعهده گروه تروریستی طالبان گذاشته، دقیقاً همانست که طی دو سال اخیر دولت‌های منطقه به ویژه کشور‌های هم‌مرز افغانستان و همینطور روسیه درباره آن هشدار داده و گفته‌اند سلطه طالبان بر افغانستان این کشور را به کانون تروریسم و تهدید جدی علیه منطقه تبدیل کرده است. این، هشداری است که مطبوعات مستقل ایرانی نیز بار‌ها طی دو سال اخیر دادند، ولی متأسفانه مسئولین کشورمان آن را جدی نگرفته‌اند. اگر سیاست تطهیر برای مسئولین ایرانی و مطبوعات وابسته به آن‌ها تاکنون یک راهبرد در تعامل با طالبان بوده، اکنون بعد از انتشار متن توافقنامه جدید آمریکا و طالبان که در دوحه قطر به امضا رسیده، حجت بر آن‌ها تمام است و هیچ بهانه‌ای برای توجیه این سیاست اشتباه و بسیار خطرناک ندارند.
اعتماد کردن به طالبان و توسل به سیاست تطهیر در دو سال گذشته نه‌تن‌ها کمترین نتیجه مثبتی به همراه نداشته بلکه سرتاسر زیان برای ایران بوده است. کسانی که از تبانی آمریکا با طالبان در مرداد ۱۴۰۰ با تعبیر «شکست آمریکا در افغانستان» سخن می‌گفتند حالا باید فهمیده باشند که مرتکب خطای بزرگی در تحلیل وقایع منطقه و راهبرد آمریکا در افغانستان شده بودند. آن‌ها باید این واقعیت تلخ را همواره در ذهن خود داشته باشند که علیرغم تمام امتیازاتی که به طالبان داده‌اند، این گروه تروریستی حتی به یکی از وعده‌های خود عمل نکرده است. نه حقابه هیرمند را داده، نه ستیز علیه فقه جعفری و شیعیان و هزاره‌ها را متوقف کرده، نه در مرز‌های ما از اقدامات خلاف قانون دست برداشته، نه انتخابات برگزار کرده و نه دست از تبعیض و تضییع حقوق مردم برداشته است. حضرات بدانند طالبان امروز همانست که در ۱۷ مرداد ۱۳۷۷ دیپلمات‌ها و خبرنگار ایرانی را به شهادت رسانده با این تفاوت که امروز چهره واقعی مزدور آمریکا بودنش از هر زمان دیگری آشکارتر شده است.
