bato-adv

(تصاویر) ردپا‌های غول‌پیکر باستانی که در اثر خشکسالی آشکار شدند

(تصاویر) ردپا‌های غول‌پیکر باستانی که در اثر خشکسالی آشکار شدند
یکی از بی‌سابقه‌ترین خشکسالی‌ها در ایالت تگزاس که موجب کاهش شدید سطح آب رودخانۀ پالوکسی شده، حالا به فرصتی برای جویندگان ردپای دایناسور‌ها تبدیل شده است.
تاریخ انتشار: ۱۵:۵۰ - ۱۳ شهريور ۱۴۰۲

خشکسالی اخیرا موجب خشک شدن بخشی از یک رودخانه در مرکز ایالت تگزاس شده و یک راز بسیار قدیمی را آشکار کرده است: ردپای دایناسور‌هایی که ۱۱۳ میلیون سال قبل در این منطقه قدم زده بودند!

به گزارش فرادید، این ردپا‌های ماقبل تاریخی در پارک ملی «درۀ دایناسور» یافت شدند؛ جایی نزدیک شهر گلن رُز در جنوب غربی دالاس. همانطور که نام این پارک نشان می‌دهد، قبلا نیز در آنجا ردپا‌هایی از دایناسور‌ها یافت شده بود. اما ردپا‌های تازه‌کشف شده قبلا در زیر گل و لای و همینطور آب‌های رودخانۀ پالوکسی مخفی بودند.

(تصاویر) ردپا‌های غول‌پیکر باستانی که در اثر خشکسالی آشکار شدند

در تابستان امسال سطح آب به قدری کاهش پیدا کرد که بالاخره این ردپا‌ها خودشان را نشان دادند؛ تا امروز داوطلبان توانسته‌اند حدود ۷۵ ردپای جدید را در قسمت‌های خشکیدۀ بستر رودخانه پیدا کنند.

جف دیویس سرپرست پارک می‌گوید: «این یک سال گرم و بسیار خشک دیگر بود و محققان ما تلاش کردند تا از این خشکسالی نهایت استفاده را ببرند».

(تصاویر) ردپا‌های غول‌پیکر باستانی که در اثر خشکسالی آشکار شدند

این ردپا‌ها احتمالا متعلق به دو گونۀ متفاوت دایناسور هستند. یکی از آن‌ها آکروکانتوسوروس بوده است؛ یک جانور گوشتخوار پنج متری که وزنی بیش از ۶ تن داشته است. هنگامی که این خزندۀ غول‌پیکر بر روی دو پایش قدم برمی‌داشته اثری مشخص از پا‌های سه‌انگشتی‌اش بر روی زمین باقی می‌مانده.

(تصاویر) ردپا‌های غول‌پیکر باستانی که در اثر خشکسالی آشکار شدند

دایناسور دیگر سوروپوزیدون پروتلس نام دارد که از سال ۲۰۰۹ به عنوان دایناسور رسمی ایالت تگزاس انتخاب شده. این هیولای گردن‌دراز احتمالا بیش از ۳۰ متر طول داشته و وزنش به ۴۰ تن می‌رسیده است. ردپا‌های پیازی‌شکل این جانور بسیار بزرگتر بوده‌اند و تا حدی شبیه ردپای فیل‌های امروزی به نظر می‌رسند.

(تصاویر) ردپا‌های غول‌پیکر باستانی که در اثر خشکسالی آشکار شدند

ردپای دوگانه‌ای که بعضی‌ها به شوخی آن را ردپای یک هیولای شش‌انگشتی توصیف کرده‌اند

یکی از این ردپا‌ها حالتی دوگانه دارد و به نظر می‌رسد نتیجۀ این باشد که دو آکروکانتوسوروس زمانی دقیقا از یک نقطه عبور کرده‌اند و یکی پایش را جای پای دیگری گذاشته است.

زمانی که این دایناسور‌ها زندگی می‌کردند، این منطقه پوشیده از گل و لای یک دریای کم‌عمق بوده است؛ اما در طی زمان رسوبات سخت شده و به سنگ آهک تبدیل شده‌اند که این باعث حفظ ردپا‌ها شده است.

مجله خواندنی ها
مجله فرارو
bato-adv
bato-adv
bato-adv
bato-adv
پرطرفدارترین عناوین