فرهیختگان نوشت: نزدیک به سه سال دور بودن بچهها از آداب مدرسه و غیرحضوری شدن کلاسها به بهانههای مختلف کرونا، آلودگی هوا و حتی کمبود گاز و سرما باعث شده برخی بچهها سبک زندگی متفاوتی را برای خودشان پیش بگیرند.
برخی از آنها میگویند که در سالهای قبل با پروفایلها و لباسهای مختلف خودشان را به همکلاسیهایشان میشناساندند و حالا باید با روپوش مدرسه و بدون آرایش به مدرسه بیایند و از این موضوع ناراحت نیستند. ممنوع بودن آرایش در مدرسه باعث شده برخی که نمیتوانند از لوازم آرایشی استفاده کنند برای پوشاندن چهره اصلیشان به ماسک پناه ببرند و برخی هم که همچنان اصرار دارند از لوازم آرایشی استفاده کنند، سرکلاس با ماسک بنشینند تا از دست تذکرات معلمان و کادر مدرسه در امان بمانند.
اگر درگذشته مهمترین تفاوت دانشآموزان با فرم مدرسه تنها در لباس خلاصه میشد باید گفت این تفاوت با فرم دانشآموزی بهگونهای زیاد شده که ترجیح میدهندیا هیچ رقمه تن به فرم دانشآموزی ندهند یا اینکه اگر به ناچار تن دادهاند، ظاهر دانشآموزیشان را مخفی کنند.
سبک زندگی به دور از مدرسه باعث شده که دانشآموزان برخی از کارهایی که با صورتشان انجام دادهاند را زیر ماسک پنهان کنند. یکی از معلمهای مدرسه مقطع متوسطه دوم میگوید که تعدادی از دانشآموزان در طول این سه سال اصلاح صورت و ابرو داشتهاند که این کار هنوز یکی از ممنوعات در مدارس است و برخی نیز کارهایی مانند پیرسینگ بینی و لب انجام دادهاند که استفاده از این نوع زیورآلات در مدرسه ممنوع است، برای همین ترجیح میدهند آنها را زیر ماسک پنهان کنند تا دیده نشود.