فلچر میگوید:"این نتایج مهم هستند، زیرا دانشمندان به طور فزایندهای متوجه شده اند که شکارچیان قادر هستند "مناظر همراه با ترس" ایجاد کنند موضوعی که میتواند طیف گستردهای از پیامدها را برای گونهها و اکوسیستمها به همراه داشته باشد. کار ما نشان میدهد که فیلها ممکن است اثرات مشابهی داشته باشند. فیلها بزرگ و اغلب تهاجمی هستند به طوری که ما فکر میکنیم که اثرات ترسی که ما مستند کرده ایم ناشی از نقش غالب آنان در جامعه است حتی اگر آنان شکارچی گونههای دیگر نباشند".
فرارو- در حالی که ممکن است فکر کنید گربههای بزرگ پادشاهان ساوانا هستند به نظر میرسد که حیوانات سُم دار به همان اندازه که از شکارچیانی مانند پلنگها میترسد از فیلها نیز هراس دارند، اما ما هنوز چرایی و دلیل این هراس را نمیدانیم.
به گزارش فرارو به نقل از نیوزویک، محققان در ذخیرهگاههای تحت حفاظت باز در اسواتینی کشوری در جنوب آفریقا صداهای چندین حیوان را پخش کردند تا متوجه شوند حیوانات طعمه با شنیدن کدام صدا بیشتر میترسیدند و از خود واکنش نشان میدادند. براساس نتیجه مقاله تازهای که در نشریه Biology Letters منتشر شده کَلهای یالدار (که با نام گوزن یالدار یا گاو یالدار نیز شناخته میشوند) با شنیدن صدای فیلها ترسی مشابه زمانی که با صدای پلنگها مواجه میشدند را از خود نشان دادند.
"رابرت جی فلچر" پروفسور اکولوژی و حفاظت از حیات وحش در دانشگاه فلوریدا میگوید: "برای اندازه گیری سطح ترس از فناوری جدید استفاده کردیم دوربینهایی با حرکت فعال که به بلندگوها در ساوانای آفریقا متصل بودند را قرار دادیم. زمانی که یک حیوانات سُم دار جلوی دوربین راه میرفتند دوربین شروع به فیلمبرداری از حیوان میکرد. پس از تقریبا ۲۰ تا ۳۰ ثانیه دوربین (که به یک سیستم بلندگو متصل بود) صدای پلنگ، فیل یا پرندگان را پخش میکرد".
فلچر میافزاید: "این ویدئو سپس نحوه واکنش حیوان به صدا را مستند میکند. ما دریافتیم که برخی از گونههای کَل یالدار هنگام شنیدن صدای فیل یا پلنگ تمایل به دویدن و فرار کردن دارند".
آنان دریافتند که سطح هشیاریای که در کَلهای یالدار با شنیدن صدای فیل و صدای پلنگ ایجاد میشد مشابه یکدیگر بود. پاسخ دیگران حیوانات آن منطقه به صدا نیز جالب توجه بود. در واکنش به صدای فیل دویدن در میان ۷۴ اعضای جامعه حیوانی ایمپالا و در میان ۳۹ درصد اعضای جامعه نیالا از گونههای سرده بزآهو مشاهده شد.
این واکنش ممکن است بدان خاطر باشد که آن حیوانات از ناشناختهها میترسند و هر دو تماس ناآشنا با حیواناتی، چون فیل و پلنگ نشان دهنده یک تهدید هستند. از طرف دیگر، این واکنشها ممکن است بدان خاطر باشند باشد که جانوران سُم دار در گذشته فیلها را به مثابه حیوانات تهاجمی دیده اند یا حتی بدان خاطر که فیلها رقابت بر سر منابع غذایی را از خود نشان داده بودند.
فلچر میگوید: "این نتایج مهم هستند، زیرا دانشمندان به طور فزایندهای متوجه شده اند که شکارچیان قادر هستند "مناظر ترس" ایجاد کنند که میتواند طیف گستردهای از پیامدها را برای گونهها و اکوسیستمها داشته باشد. کار ما نشان میدهد که فیلها ممکن است اثرات مشابهی داشته باشند. فیلها بزرگ و اغلب تهاجمی هستند به طوری که ما فکر میکنیم که این اثرات ترسی که ما مستند کرده ایم ناشی از نقش غالب آنان در جامعه است حتی اگر آنان شکارچی گونههای دیگر نباشند".
امید است این مطالعه به محققان کمک کند تا از طریق یادگیری بیشتر در مورد آن چه که آنان را میترساند بدانند که چگونه بهترین حیوانات را در پارکهای ملی مدیریت کنند.
نویسندگان مقاله مرتبط با پژوهش ذکر شده نوشتند:"نتایج ما نشان میدهد که الگوهایی از این دست ممکن است ناشی از ترس باشد و نیاز به درک بهتری نسبت به چگونگی تغییر رفتار گونههای گیاهخوار و پیامدهای آن برای جوامع و اکوسیستمها دارد".