بعد از ساعات کاری خوش انعطاف پذیر و دورهمی‌های کاری پساپاندمی، این روز‌ها خیلی از کارکنان رویکرد سختگیرانه «ساعت ۵:۰۱ دقیقه است و کارم تمام شده» را در برنامه‌های کاری خود در پیش گرفته اند.
خیلی از کارکنان در آمریکا می‌گویند که می‌خواهند بین کارشان و زندگی شخصی شان مرز ضخیم تری بکشند و این یعنی یک دقیقه هم اضافه در سر کار نمی‌مانند و دعوت به معاشرت با همکاران را هم رد می‌کنند.
افرادی که دورهمی‌های شرکتی را برنامه ریزی می‌کنند، می‌گویند این روز‌ها برای رویداد‌های پاییز و هر فعالیت مرتبط با همکاران که آخر هفته‌ها انجام می‌شد، با دست رد مواجه می‌شوند.
گرچن گلدمن، یک مدیر پژوهش در شهر تاکوما پارک ایالت مریلند، می‌گوید: «نرخ انصراف از رویداد‌ها به بیشترین حد خود رسیده است.» تابستان امسال، گلدمن به ۱۰۰ نفر از همکاران، برای شرکت در دورهمی بعد از کار در خارج از دفتر پیام دعوت فرستاد.
او می‌خواست این دورهمی، مهمانی خداحافظی او هم باشد، چون یک شغل جدید دولتی پیدا کرده بود. اما کمتر از ۱۰ نفر در این رویداد حاضر شدند. او می‌گوید: «حدسم این است که مشغله مردم زیاد است.»
پاندمی کرونا، عادت‌های خورد و خوراک افراد را تغییر داد. خیلی‌ها در آن دوران حیوان خانگی آوردند که حالا بزرگ شده اند و باید هر روز آن‌ها را به هواخوری ببرند. بعضی جا‌ها هنوز دورکاری می‌کنند و از آنجا که تعداد کارکنان حاضر در محل کار کم شده، ساعات وقت گذراندن با همکاران هم کمتر شده و برخی مدیران و کارکنان می‌گویند افراد دیگر تمایلی ندارند خارج از ساعات کاری، با همکارانشان وقت بگذرانند.
کارکنان شرکت کاریابی اندی چلنگر، یک لیگ فوتبال کامپیوتری درست کرده اند و دور هم بازی می‌کنند. امسال، وقتی آن‌ها می‌خواستند مطابق سال‌های پیش برنامه بچینند، با نظر منفی خیلی از شرکت‌کنندگان مواجه شدند.
آن‌ها در داخل دفتر می‌ماندند، پیتزا سفارش می‌دادند و تا ۱۱شب آنجا بودند تا هر کس روی بازیکن مورد علاقه اش کار کند. امسال، پیتزا ساعت ۴:۳۰ رسید و تا ساعت ۶ بعدازظهر، همه دفتر را ترک کرده بودند.
سال‌ها قانون نانوشته‌ای در فرهنگ محیط کار وجود داشته که می‌گفت بخش زیادی از کار، خارج از محدوده ساعت ۹ تا ۵ اتفاق می‌افتد.
پیشرفت کردن، مستلزم این است که خارج از ساختمان محیط کار هم شناخته شده باشی و متحدان سازمانی داشته باشی – نوعی شبکه سازی که به گفته جان لوی، مشاوری در نیویورک که در مورد ارتباط سازی و فرهنگ به سازمان‌ها مشورت می‌دهد، با صرف شام در کنار رئیس یا شرکت در دورهمی‌های شاد و دوستانه همکاران، تقویت می‌شود.
حالا، حتی اشخاص فعالی که همیشه در این دورهمی‌ها حضور داشتند، به فرصت‌های خودمانی خارج از ساعات کاری، نه می‌گویند.
تفکری که وجود دارد از نظر لوی، این است: «بیستمین ساعت شادی که قرار است با همکاران بگذرانم، چیز بهتری به من نمی‌دهد.»
دیوید پورتالاتین، مشاور صنعت غذایی در شرکت تحقیقات بازار «سیرکانا»، می‌گوید که در دوران پاندمی، مردم به غذا درست کردن در خانه عادت کردند و حرفه‌ای شدند و حالا وقتی از سر کار برمی گردند، کمتر پیش می‌آید که بخواهند بیرون از خانه غذا بخورند.
او می‌گوید: «وقتی مصرف‌کننده به شرایط خاصی عادت می‌کند، دیگر رفتارهایش را به طور کامل کنار نمی‌گذارد.»
طبق آمار‌های سیرکانا، مصرف‌کنندگان آمریکایی سال گذشته بعد از کارشان، ۲۶۴ میلیون بار شام در رستوران صرف کرده اند که ۴۳درصد کاهش را نسبت به سال ۲۰۱۹ نشان می‌دهد. ساعت رزرو‌هایی هم که صورت می‌گیرد، زودتر شده است: در سال ۲۰۲۳، حدود ۲۶درصد شام‌هایی که بعد از کار در رستوران صرف شده، قبل از ساعت ۶ بعدازظهر بوده که در سال ۲۰۱۹ فقط ۲۱درصد شام‌های بعد از کار در رستوران، قبل از این ساعت صرف می‌شده است.
باربارا مارتین، مدیر شرکت بازاریابی «برند گیلد»، مهمانی‌های شب نشینی با همکارانش را که هر دو ماه یک‌بار برگزار می‌شود، میزبانی می‌کند. پذیرایی معمولا از حدود ۶:۳۰ بعدازظهر شروع می‌شود و پایان مهمانی معمولا ۹ شب یا کمی دیرتر است. اما در آخرین مهمانی که اخیرا برگزار شده، او ساعت شروع را به ۵:۳۰ بعدازظهر تغییر داد. مارتین می‌گوید تابستان امسال بار‌ها و بار‌ها شنیده که همکاران می‌گفتند اگر مهمانی زودتر برگزار شود، راحت ترند. «هیچ کس نمی‌خواهد در یک دورهمی وسط هفته، تا ۱۰ شب بیرون از خانه وقت بگذراند.»
حالا که تابستان و تعطیلاتش تمام شده، به نظر نمی‌رسد رویکرد افراد هم تغییری کرده باشد. کی سیسلا، در حال تدارک دیدن برای یک جمع ۸۰ نفری در «انجمن وکلای مهاجرت آمریکا» در واشنگتن است. او مدیر نظارت در این مجموعه غیرانتفاعی است و قرار است برای این مهمانی تم تعیین کند و با فینگرفود و نوشیدنی از مهمان‌ها پذیرایی کند.
او با اشاره به اینکه در این مهمانی می‌توان زمان ارزشمندی را برای تعاملات فردی و تیم سازی طی کرد، می‌گوید: «خیلی‌ها دعوت به مهمانی را رد کرد ه اند. برنامه افراد با هم تناقض دارد و به این ترتیب تا دسامبر نمی‌توانیم جمع شویم.» یکی از کارکنان حتی اظهار نگرانی کرده بود که این تجمع ممکن است عامل پخش ویروس قبل از سفر‌های کریسمس آن‌ها باشد.
داگ کواترینی، که مسوول تدارک رویدادهاست، اخیرا شش مهمانی کاری برای سال نو را سازماندهی کرده است. او می‌گوید تفاوتی که امسال دارد این است که بیشتر این مهمانی‌ها وسط هفته و در داخل اداره برگزار می‌شوند و ساعت۸ هم به پایان می‌رسند.
فاستو پیفرر، از مالکان کیترینگ «بلو الفانت» که تدارک مهمانی‌های کاری را می‌بیند، می‌گوید: «هیچ کس نمی‌خواهد سه روز آخر هفته، وقت افراد را بگیرد.»
منبع:Wall Street Journal
ترجمه:دنیای اقتصاد
پاپ و موسولینی: اتحاد نامقدس مخفی؛ چگونه کلیسای کاتولیک با موسولینی همبستر شد؟
آیا صدام حسین واقعا «دیوانه خاورمیانه» بود؟
از کشتن افراد عینکی به جرم روشنفکر بودن تا حذف پول و مذهب از مناسبات اجتماعی / فاجعهبارترین حرکت قرن بیستم برای ساخت اتوپیای روستایی
شباهتهای قائد بغداد و پیشوای برلین؛ از میل به ویرانگری تا قهرمان پرستی
