فارس نوشت: حجتالاسلام پناهیان گفت: در مساجدی که دینداری عارفانه باب نباشد و هفتهای یکبار در آنجا گفتوگوی عرفانی نباشد، معلوم است خلوت و خانه سالمندان میشود. نه اینکه سالمندی موضوع بدی است، اما بدون زندگی و بندگی عارفانه اتفاق بدی است.
حجتالاسلام پناهیان در سخنرانی در هیأت هنر اظهار داشت: در جامعهای که دین گریزی و تمسخر به دین ولو در میان عده قلیلی از مردم باب میشود، دیندار باید پیشتازی کند و پیشتازی در دین یعنی عارفانه زیستن. باید عدهای در عرصه فرهنگیِ دینداری جلوتر از بقیه حرکت کنند. دینداری عارفانه باید به فرهنگ تبدیل شود. باید مساجد ما سرشار از دینداری عارفانه باشد.
این استاد حوزه و دانشگاه افزود: در مساجدی که دینداری عارفانه باب نباشد و هفته یکبار در آنجا گفتوگوی عرفانی نباشد، معلوم است خلوت و خانه سالمندان میشود. نه اینکه سالمند موضوع بدی است، اما سالمندی بدون زندگی و بندگی عارفانه اتفاق بدی است.
وی گفت: تمام هستی و دارایی و قدرت ما به پیشتازی شهید حججی تا شهید سلیمانی به پیشتازی شهید صدرزاده تا امثال شهید شاطری است که همین الان هم پیشتاز هستند و به زندگی عادی و انقلابی توجه نکردند. آدم انقلابی زندگی معمولی ندارد و مانند بقیه نیست که تنها دنبال نان و آب خود هستند یا سر در آخور خود دارند. قدرش را بدان و همین هم غنیمت است و خیلیها نماز نمیخوانند.
پناهیان خطاب به کسانی که نهتنها جاذبهای برای دین ندارند، بلکه جاذبه دین را به دافعه تبدیل میکنند، گفت: این افراد به چه درد دین میخورند؟ در حدیث امام رضا (ع) اشاره شده، مسجدی که در آن نماز میخوانند، ولی هیچ شوق ملاقات خدا وجود ندارد، خودشان را مسخره کردند. ما باید به سمت زیست و بندگی عارفانه حرکت کنیم.
این سخنران مذهبی تصریح کرد: مگر شما نمیبینید بعضیها میخواهند بیبندوباری را به جریان فرهنگیِ مردمیِ قوی تبدیل کنند؟ مگر بچه مذهبیها، هیأتها و مساجد مُردند، که نتوانند جلسات عارفانه را به جریان فرهنگی قوی تبدیل کنند؟ تو اگر زندگی عارفانه و بندگی عارفانه را به عنوان فرهنگ باب نکنی، حقت هست تا موج بیبندوباری و بیدینی در جامعه موج بردارد. فلانی به فرهنگ جامعه از نظر بیبندوباری غر میزند، ولی دعای کمیل مسجد محلهاش رونق ندارد. تو اصلاً نفهمیدی جامعه انسانی باید چطور حرکت کند.
حجتالاسلام پناهیان با بیان اینکه مساجد را در حدِّ نمازخانهای تبدیل کردند، که همان کسانی که خانه حضرت زهرا (س) را آتش زدند میخواستند، تصریح کرد: در فرهنگ ما مسجد یعنی محل نماز. نماز یعنی قرائت قرآن. قرائت قرآن بدون اهل بیت (ع) و اهل بیت (ع) بدون روضه امام حسین (ع) نمیشود! باوجود اینکه این جامعه جامعه مرید اهل بیت (ع) است، اما من شنیدم مسجدی داریم، که هر شب روضه نمیخوانند. بعد سرِ بیحجابی غر میزنند. دین بیمزه تو آنها را بیحجاب کرده است!
وی گفت: فرد غُر میزند که در خیابان چندم تیر هرشب افراد بدون حجاب، در صف خرید غذا هستند. خُب تو مرده بودی که ایستگاه صلوات بگذاری و به عشق حسین (ع) همان مدل غذاها را توزیع کنی! اگر هرشب روضه داشته باشی، ایستاگاه صلواتی هم خواهی داشت. من طبق سنتهای الهی حاکم بر حیات صحبت میکنم.