فرارو- "جونا ساشا" محقق دانشگاه بهداشت و علم اورگان در سال ۲۰۱۹ میلادی ۲۰ میمون را از موریس جزیرهای در جنوب آفریقا و اقیانوس هند تحویل گرفت. او به عنوان بخشی از تحقیقات خود در مورد پیوند سلولهای بنیادی به عنوان درمان ایدز آزمایشهایی را بر روی ماکاکهای دم دراز انجام میدهد.
به گزارش فرارو به نقل از گاردین، میمونهای پرورش یافته در اسارت به طور قانونی با استفاده از یک فروشنده تایید شده وارد شده و سالم به نظر میرسیدند. با این وجود، هنگامی که ساشا آنان را مورد آزمایش قرار داد به نظر میرسید که یکی از آنان به سل نهفته (TB) مبتلا بود. در نتیجه، هیچ یک از میمونها قابل استفاده نبودند، زیرا ساشا برای انجام تحقیاقت دقیق خود به حیواناتی عاری از بیماری نیاز داشت.
او میگوید: "احساس ناامیدی مطلق به من دست داده بود. این وضعیت باعث شد تا پروژه را یک سال و نیم به تعویق بیاندازم". کمبود بین المللی میمونهای آزمایشگاهی باعث افزایش قیمتها میشود و این امر باعث افزایش خرید و فروش میمونها در بازارهای پنهانی و غیر قانونی میشود. این آزمایش هم چنین منبع میمونها را زیر سوال برد. ماکاک دم دراز ممکن است در زمان اسارت از طریق یک انسان به سل مبتلا شده باشد یا ممکن است بدین معنا بوده باشد که میمون از طبیعت آمده جایی که سل در جمعیت ماکاکها نسبتا شایع است و سپس به اشتباه به عنوان میمون پرورش یافته در اسارت فروخته شده است.
ساشا میگوید:" این اصل موضوع است: ما نمیدانیم. من داستانهایی از افرادی شنیده ام که میگویند حیواناتی را دریافت کرده اند که فکر میکردند برای انجام تحقیقات پرورش یافته بودند و سپس علائمی برای مثال گلولههای کوچکی از یک تفنگ ساچمهای را در آنان یافته اند و دریافتند که آن یک حیوان وحشی بوده است".
این حادثه دنیای تاریک واردات میمونها را برای تحقیقات آزمایشگاهی روشن میسازد. کمبود بین المللی میمونهای آزمایشگاهی قیمت آنها را افزایش داده و باعث ایجاد تجارت غیر قانونی پررونقی شده است. این مشکل باعث تضعیف تحقیقات ایجاد پاندمیهای جدید و دامن زدن به قاچاق حیوانات حیات وحش شده است. با گسترش تجارت غیر قانونی حیوانات گونهای که روزگاری در حال شکوفایی بود (ماکاکهای دم دراز) اکنون در آستانه انقراض قرار گرفته و در سال ۲۰۲۲ میلادی نام این گونه به فهرست گونههای در معرض خطر انقراض اضافه شد. برخی از فعالان حقوق حیوانات خواستار پایان دادن به تجارت آن گونه شدند.
بر اساس مقالهای که در ماه سپتامبر(شهریور) منتشر شد ماکاکهای دم دراز پرمعاملهترین گونههای پستانداران در جهان هستند و اکثر آنها به منظور تحقیقات آزمایشگاهی مورد استفاده قرار میگیرند. انجمن ملی تحقیقات بیولوژیکی ایالات متحده اعلام کرده که پستانداران غیر انسانی منبعی حیاتی برای تحقیقات هستند و سالانه حدود ۷۰۰۰۰ میمون برای مطالعه بیماریهای عفونی، مغز و تولید داروهای جدید وارد میشوند. ساشا میگوید دشواری در گرفتن میمونها تحقیقات مهمی را به خطر میاندازد.
ساشا پیش از پاندمی کووید بین ۲ هزار دلار (۱۶۰۰ پوند) تا ۵ هزار دلار برای یک حیوان میپرداخت و اکنون این قیمت به حدود ۲۰ هزار دلار افزایش یافته است. او میگوید:"در فاصله چندین سال در طول قرنطینه، گرفتن ماکاکهای دم دراز تقریبا غیر ممکن بود".
ساشا در این زمینه تنها نیست. طبق گزارش آکادمی ملی علوم، مهندسی و پزشکی ایالات متحده که نشان میدهد عرضه میمونها برای تحقیق در نقطه بحرانی قرار دارد تقریبا دو سوم محققان در سال ۲۰۲۱ میلادی برای یافتن میمونها تلاش کردند. براساس نتایج مقالهای منتشر شده در نشریه "ساینس" این گزارش قویترین داده منتشر شده تاکنون در مورد "وضعیت ناپایدار تحقیقات مرتبط با میمون ها" میباشد. تصویر مشابهی از اروپا نیز وجود دارد جایی که کمبود میمون منجر به رها شدن برخی از تحقیقات و عدم پیشرفت در انجام آن شده است.
ماکاکهای دم دراز (میمونی که اغلب در تحقیقات پزشکی مورد استفاده قرار میگیرد) تحت قانون تجارت بین المللی محافظت میشوند و برای واردات این حیوانات به ایالات متحده مجوزهای خاصی لازم است. "آن لیز چابر" محقق تجارت غیر قانونی حیات وحش میگوید: "هزاران حیوان در جعبههای کوچک در حال ایجاد شرایط مناسب برای پاندمی بعدی هستند. آنان یک بمب بیماری زا محسوب میشوند".
آزمایشگاهها به نخستیهای عاری از عامل بیماری زا نیاز دارند که در شرایط خوبی باشند و بنابراین نمیخواهند میمونهایی را در اختیار داشته باشند که از حیات وحش گرفته شده اند. با این وجود، با قیمتهای بسیار بالا قاچاقچیان تشویق میشوند تا میمونها را از حیات وحش به دست آورند.
برای چندین دهه چین بزرگترین تامین کننده بود، اما آن کشور تجارت حیوانات وحشی را در سال ۲۰۲۰ میلادی با توجه به پاندمی کووید ممنوع ساخت. تقاضا برای میمونها در سالهای بعد به طور قابل توجهی افزایش یافت، اما عرضهای در کار نبود. کامبوج از آن زمان به این سو به طور قابل توجهی صادرات میمونهای خود را افزایش داده تا شکاف ایجاد شده را کاهش دهد و از این بازار پر سود استفاده کند.
"آن لیز چابر" محقق تجارت غیر قانونی حیات وحش در دانشگاه آدلاید در استرالیا میگوید:"قیمت تمایل تولیدکنندگان را بر میانگیزد". نتیجه تحقیقات او در اوایل سال جاری که در نشریه One Health منتشر شد نشان داد که میمونها با قیمتی بین ۲۰ هزار تا ۲۴ هزار دلار فروخته میشوند.
در سطح جهانی منطقه جنوب شرقی آسیا یک تامین کننده بین المللی بزرگ ماکاکهای دم دراز است، اما پرورش و تجارت آنها به خوبی تنظیم نشده و همین امر منجر به گرفتن بیش از حد قابل قبول میمونها از حیات وحش شود.
تعداد صادرات ماکاکهای دم دراز کامبوح از ۱۰۰۰ در سال ۲۰۱۸ میلادی به ۳۰ هزار در سالهای ۲۰۱۹ و ۲۰۲۰ افزایش یافته که افزایشی سه برابری محسوب میشود. محققانی که مقاله مرتبط با این پژوهش نوشته اند اشاره میکنند که کامبوج "از لحاظ تاریخی قادر به تولید نسل دوم ماکاکها نبوده بنابراین، افزایش ظرفیت تولید آنها از نظر قانونی بعید به نظر میرسد".
کامبوج در نوامبر ۲۰۲۲(آبان ۱۴۰۱) میلادی با یک رسوایی قاچاق ماکاکهای دم دراز مواجه شد. هشت نفر به واردات غیر قانونی میمونهای وحشی به ایالات متحده متهم شدند که به دروغ برچسب گذاری شده بودند که در اسارت پرورش یافته اند. مقامهای کامبوج مدعی شدند ماکاکهای دم دراز از پارکهای ملی و سایر مناطق حفاظت شده در کامبوج به مراکز پرورش منتقل شدند و در آنجا مجوزهای صادراتی جعلی برای شان صادر شده بود. وزارت دادگستری ایالات متحده میگوید که بیش از ۱۴۰۰۰ ماکاک وحشی در این راه به دام افتادند.
در سه دهه گذشته جمعیت وحشی ماکاکهای دم دراز تا ۴۰ درصد کاهش یافته و پیش بینی میشود در سه نسل آینده ۵۰ درصد کاهش بیش تری داشته باشد. یکی از دلایل این کاهش استفاده بیش از حد از آن حیوانات برای اهداف علمی بوده است.
حضور ماکاکهای دم دراز در شهرهای جنوب شرقی آسیا منظرهای است که به صورت مکرر دیده میشود و محققان میگویند همین موضوع باعث ایجاد این تصور اشتباه شده که جمعیت زیادی از ماکاکهای دم دراز وجود دارند. باید اشاره کرد که ماکاکهای دم دراز در بسیاری از آن مناطق حیواناتی چندان محبوبی نیستند چرا که زیاد به سمت درهای هتل میدوند، در یخچالها باز میکنند و برای مثال، کوکاکولا بر میدارند. اگر به یک مقصد توریستی محبوب بروید شاید ۱۰۰ میمون ببینید، اما جنگل پشت شان خالی از وجود آنان است.
این امیدواری وجود دارد که استفاده از پستانداران در تحقیقات علمی متوقف شود. با این وجود، مسلما باید جایگزینهایی پیدا شود. واقعیت آن است که هیچ دانشمندی نمیخواهد از حیوانات گرفته شده از حیات وحش برای مقاصد آزمایشگاهی استفاده کند چرا که این امر به آن گونه حیوانی و به حیات وحش آسیب میرساند.
هم چنین، هنگامی که میمونها از طبیعت گرفته میشوند و پرورش داده میشوند تماس بین انسان و حیات وحش افزایش مییابد و به تبع آن خطر انتقال پاتوژنها افزایش مییابد.
چابر میگوید:"پرورش کنندگان یا فروشندگان ماکاکهای دم دراز آن حیوانات را در قالب هزاران نفری در جعبههای کوچک در نزدیکی خود نگهداری میکنند و همین موضوع باعث ایجاد بستر مناسبی برای پاندمی بعدی میشود. این یک بمب بیماری زاست. طنز ماجرا اینجاست که پرورش این ماکاکها عمدتا با هدف ارائه حیوانات برای تحقیقات زیست پزشکی به منظور ایجاد واکسنها برای پاندمیهای فعلی مورد استفاده قرار میگیرند".
فعالان حقوق حیوانات از دولت ایالات متحده میخواهند که به "تجارت بی رحمانه" این حیوانات پایان دهد و میگویند که این تجارت تهدیدی قابل توجه برای سلامت عمومی است. در گزارش آکادمیهای ملی اشاره شده که سرمایه گذاری در فناوری غیرحیوانی "ارگان روی تراشه" میتواند تقاضای کلی برای حیوانات را کاهش دهد.