فرارو- سال پیش رو احتمالا ترکیبی مشابه از جسارت و زیبایی را به ارمغان خواهد آورد. در ادامه به ۱۰ پروژه معماری برای شکل دادن به جهان در سال ۲۰۲۴ میلادی خواهیم پرداخت:
به گزارش فرارو به نقل از سی ان ان، معماری نوین قرار است جهان را در سال ۲۰۲۴ شکل دهد/ معماری نوین در سال ۲۰۲۴ این گونه خواهد بود.
فرانسیس کِره معمار از اولین ماموریت یعنی طراحی یک مدرسه ابتدایی برای روستای خود در بورکینافاسو در سال ۲۰۰۱ میلادی شهرت خود را بر اساس امکانات متوسط شهری و اجتماعی ایجاد کرده است. اکنون طرح او با مساحت ۳۵ هزار متر مربعی برای تاسیس مجمع ملی در بنین کشور همسایه چشم اندازی کاملا متفاوت ارائه میدهد.
این طرح با هیاهوی نسبتا کمی در سال ۲۰۲۱ رونمایی شد، اما سال بعد از آن کِره به اولین معمار آفریقایی تبدیل شد که برنده جایزه پریتزکر شده بود. اکنون جهان به دقت تماشا خواهد کرد تا ببیند چگونه اصولی که او مدتها از آن دفاع کرده بود یعنی تهویه طبیعی، سایههای زیاد و استفاده از مواد محلی در مقیاس بزرگتر اعمال میشوند.
شرکت کِره مستقر در برلین اعلام کرده که ظاهر سنگین ساختمان از درخت پالاور الهام گرفته شده است که به طور سنتی محل ملاقات بوده است. در شرح پروژه این شرکت افزوده شده که یک سالن اجتماعات در طبقه همکف مجلس ۱۰۹ کرسی بنین را در خود جای میدهد در حالی که یک پارک عمومی در اطراف آن "حس باز بودن و شفافیت" را ارائه خواهد داد.
"جنگل عمودی" یا Bosco Verticale پوشیده از درخت در میلان ایتالیا از زمانی که تقریبا یک دهه پیش افتتاح شد به نمادی از طراحی سبز تبدیل شده است. با این وجود، برای معمار استفانو بوئری آن پروژه مسکونی چشم نواز تنها آغاز کار بود.
شرکت بوئری با مانیفست متعهد به راه اندازی "یک کارزار جهانی در مورد جنگلداری شهری" پروژههای مشابهی را در اروپا و فراتر از آن به اجرا درآورده است. تازهترین پروژه او در نانجینگ در جین است که قرار است در جریان آن ۸۰۰ درخت و بیش از ۲۵۰۰ درختچه و گیاه دنبال دار مورد استفاده قرار گیرند که روی بالکنهایی که به دقت پیکربندی شده اند نصب خواهند شد.
جدیدترین جنگل عمودی متشکل از دو برج که برج بزرگتر ۲۰۰ متر ارتفاع دارد دارای دفاتر، موزه و هتل با استخر شنا در طبقه بالا است. شرکت بوئری اعلام کرده که ۲۷ گونه بومی در نمای ساختمان تنوع زیستی را ارتقا داده و انتشار دی اکسید کربن را حدود ۱۸ تن در سال کاهش خواهد داد. انتظار میرود که این جنگل عمودی، روزانه ۶۰ کیلوگرم اکسیژن تولید کند تا آلودگی هوا که چین از آن رنج میبرد را برطرف سازد.
یک سیلوی غلات پیش از جنگ در شهر کریستیانسند در جنوب نروژ پس از بسته شدن کارخانه محلی پس از ۳۷۰ سال کار مداوم در سال ۲۰۰۸ میلادی خالی ماند. آن فضای خالی مانده بیش از صد شرکت معماری را به سوی خود جذب کرد. شرکت کنندگان وظیفه داشتند فضا را به عنوان یک گالری هنری دوباره تصور کنند.
پیشنهاد برنده توسط Mestres Wåge Arquitectes و MX_SI بخش زیادی از نمای بیرونی سیلو را دست نخورده باقی میگذارد. با این وجود، در داخل فضای انبار داخلی برای قرار دادن ۳۰۰۰ متر مربع فضای نمایشگاهی با نورپردازی بالا فضا را از طریق سلولهای استوانهای بتنی سازه روشن میکند.
در عصر کار از راه دور و بازگشت به دفتر معماران در حال بازنگری در نقش محل کار شرکتها در زندگی مردم هستند. بنابراین، ساکنان برج مرکزی آتی کِپِل ساوث سنترال (Keppel South Central) سنگاپور ممکن است به لطف فضاهای سبز فراوان و استخر روباز مطبوع انگیزه بیش تری نسبت به سایرین برای کنار گذاشتن دفتر کار خانگی داشته باشند.
قوانین برنامه ریزی سبز در آن ناحیه کوچک جنوب شرقی آسیا از سازندگان املاک میخواهد که هنگام ساخت آسمان خراشهای جدید فضایی را برای محوطه سازی اختصاص دهند و طراحی برج ۳۳ طبقه با تراسهای سقفی سرسبز در نظر گرفته شده است. هم چنین یک پیشنهاد عمومی نیز وجود دارد: نمای ساختمان در نزدیکی پایه آن پیچ میخورد تا به سایبانی برای یک میدان روباز شامل مغازهها، کافهها و رستورانها تبدیل شود.
هم چنین، در نقاط دیگر آن سلولهای خورشیدی نصب شده روی پشت بام و سیستمهای جذب آب باران به آن چه که شرکت معماری NBBJ به جرات ادعا میکند که این ساختمان را به یکی از "پایدارترین پیشرفتها در حوزه ساختمانهای اداری سنگاپور تا به امروز" تبدیل میکند کمک خواهد کرد.
خودروهای برقی کانادا یا پارک EVE در لندن در انتاریو که به عنوان یک جامعه تمام الکتریکی با انرژی خورشیدی برای خریداران بالقوه تبلیغ میشود یک پروژه مسکونی با میزان انتشار آلاینده کربنی صفر است که به طور مستقیم مشتاقان خودروهای برقی را هدف قرار داده است.
آن پروژه مطابق با نام خود توسعه شارژ وسایل نقلیه الکتریکی و برنامه اشتراک خودرو را برای ساکنان ارائه میدهد. به جای راهروها یا پارکینگ در سطح زمین هر یک از ساختمانها دارای یک برج پارکینگ خودکار هوشمند است که وسایل نقلیه را به صورت عمودی در خود جای میدهد و باعث آزاد شدن فضایی برای باغ و محوطه سازی میشود.
این چهار سازه مسکونی دایرهای شکل که برای توسعه دهنده s۲e Technologies توسط شرکت معماری ایالات متحده Gensler طراحی شده است میتواند ۸۴ خانوار را در خود جای دهد.
کیتو سال به سال بلندتر میشود. در میان رونق ساختمانی پایتخت اکوادور در سالیان اخیر پذیرای آسمان خراشهایی بوده که توسط معماران مشهوری مانند موشه سفدی، ژان نوول و ما یانسانگ طراحی شدهاند، اما شاید بیارکه اینگلس (Bjarke Ingels) موسس شرکت طراحی دانمارکی BIG بیشترین تاثیر را بر چشم انداز معمولی آن شهر داشته است.
آن معمار در سال ۲۰۲۲ میلادی کار خود را بر روی IQON با ارتفاع ۱۳۲ متری که اکنون بلندترین سازه آن شهر است به پایان رساند. او در سال جاری با توسعه چهار حرفی دیگری یعنی EPIQ در نوک جنوبی مرکز شهر پارک لاکارولینا (که اغلب پارک مرکزی کیتو نامیده میشود) باز میگردد.
آن سازه ۲۴ طبقهای با کاربری مختلط به هشت حجم مجزا تقسیم میشود و یا به قول BIG "ساختمانهای درون یک ساختمان" خواهد بود که توسط تراسهای مرتفع سرسبز به هم متصل میشوند. آن شرکت اشاره کرده که رنگ قرمز و صورتی الهام گرفته از رنگهای خاکی و الگوی شاه ماهی است که در مرکز تاریخی شهر که در فهرست میراث جهانی یونسکو است دیده میشود.
نوتردام تازه بازسازی شده تنها بازسازی اساسی نیست که در سال جاری میلادی در پاریس به پایان رسیده است. تنها سه کیلومتر در غرب کلیسای جامع کاخ تاریخی گران پَله (Grand Palais) یا به انگلیسی گرند پلس قرار دارد که از اوایل سال ۲۰۲۱ به روی عموم بسته شده است.
پس از میزبانی نمایشگاه پاریس در آغاز قرن بیستم کاخ هنرهای زیبا به عنوان یک سالن نمایشگاه، فضای رویداد و حتی یک بیمارستان نظامی در طول جنگ جهانی اول خدمت کرده بود. در آن زمان این سازه هرگز تحت بازسازی اساسی قرار نگرفته بود. تعمیرات اساسی ۲۱۲ میلیون یورویی (۲۳۲ میلیون دلاری) که برای این کاخ در نظر گرفته شده امکانات آن را مدرنیزه میکند و دسترسی و عملکرد محیطی آن را بهبود بخشیده و نحوه رفت و آمد بازدیدکنندگان را در سالن نمایشگاهی مجتمع تغییر میدهد. هم چنین، در آنجا یک سطح زیرزمینی نیز باز خواهد شد با حلقه اسب سواری سابق ساختمان که به یک منطقه کودکان تبدیل شده است. اولین بخشهای بازسازی شده قرار است به موقع برای المپیک تابستانی پاریس آماده شوند.
امارات متحده عربی که بلندترین ساختمان جهان را در خود جای داده به یکی دیگر از دستاوردهای عالی مهندسی سازه دست یافته است: طولانیترین قطعه یا طاقی که فقط از یک طرف به دیوار وصل است. پل آسمان ۲۲۶ متری که با وزن ۹۵۰۰ تنی شناخته میشود در سال ۲۰۲۰ بر فراز بزرگراه شلوغ دبی نصب شد. این دو آسمان خراش را که نیکن سکی شرکت مهندسی ژاپنی طراح آن به عنوان برجهای پدر و پسر توصیف کرده قرار است ماه آینده افتتاح کند.
با برجهای اصلی پروژه که شامل اقامتگاه ها، فضای اداری و هتل است بخش افقی ۱۰۰ متری این مجموعه رستورانهای الهام گرفته از میشلین، استخر و عرشههای رصد با مناظری از شهر و خلیج فارس را در خود جای خواهد داد.
هتل ۲۶۵ اتاقه پوپولوس که قرار است تابستان امسال در دنور در کلرادو افتتاح شود چرخشی جدید در طراحی الهام گرفته از طبیعت یا "بیوفیلیک" (زیست دوست) ارائه میدهد. نمای سفید آن با الهام از پوسته سفید گره دار درخت آسپن بومی با دهانههایی مشخص شده که صندلیهای پنجرهای با اندازههای مختلف را برای مهمانان فراهم میکند و در عین حال به ساختار ۱۳ طبقه ظاهری نامنظم و طراوت میبخشد.
به گفته نیویورک تایمز Urban Villages مالک پوپولوس ملک خود را به عنوان نخستین هتل کربن مثبت در امریکا توصیف میکند عنوانی که نه تنها براساس ویژگیهای طراحی آن که مبتنی بر کاهش مصرف انرزی بوده اطلاق میشود بلکه براساس وعده کاشت هزاران جریب جنگل است.
این هتل هم چنین دارای یک ادعای محیطی جدید است: طبق گفته شرکت معماری Studio Gang این اولین بنا در مرکز شهر دنور بدون پارکینگ در محل است.
با نمای شیشهای عظیم و موج دار و فضاهای سرسرای باز ساختمان جدید مورد انتظار در مرکز هنرهای نمایشی کوئینزلند (QPAC) در بریزبن در استرالیا شفافیتی را ارائه میدهد که به ندرت با سالنهای تئاتر مرتبط است. با این وجود، در داخل پوستهای بتنی، جاذبههای ستارهای کاملا تیرهتر وجود دارد: سالنی با چوب با ۱۵۰۰ صندلی که برای میزبانی باله، اپرا، تئاتر و موزیکال طراحی شده است.
شرکت معماری نروژی اسنوهتا اعلام کرده که این طرح از جریان رودخانه بریزبن الهام گرفته شده است. این پروژه ۱۷۵ میلیون دلار استرالیایی (۱۷۷ میلیون دلار امریکا) ارزش دارد و پیشتر قرار بود در سال ۲۰۲۲ میلادی افتتاح شود و میتواند ۳۰۰ هزار بازدید کننده را در خود جای دهد.