مدیرعامل مؤسسه محک گفت تلاش می‌کنیم تا آرزوهای فرزندانمان از بودن یا نبودن به چگونه زندگی کردن در آینده تغییر کند.
مدیرعامل محک با بیان آنکه محک سازمان آرزوهای بزرگ و همت‌های بلند است گفت: «ما در محک متعهد بودیم که آرزوهای بزرگ در زمان‌های وعده داده شده به بهره‌برداری برسد. این یک سیکل نیاز، عشق و تعهد را ایجاد کرده است و موتور محرک محک در تمام این 33 سال بوده است.»
وی با بیان آنکه محک به صورت سیستمی اداره می‌شود و ممکن است به نظر برسد شبیه یک کارخانه عمل می‌کند گفت: «محک، کارخانه‌ایست که محصول ارزشمندی تولید می‌کند؛ محصول محک زندگی و حیات است که ارزشمندترین ودیعه خداوند به انسان‌هاست. ما در اینجا در حد خود کمک می‌کنیم تا ضروریات درمان کودکان فراهم شود؛ 16 هزار کودک مبتلا به سرطان بهبودیافته که به مسیر زندگی باز می‌گردند؛ این داستان موفقیت، ارزشمند است.»
احمدیان با تأکید بر اینکه خانواده بزرگ محک در سال‌های فعالیت خود فقط با ماندن در بخش خیریه، عدم ورود به بهره‌برداری از بودجه‌های دولتی، عدم ورود به عملیات تجاری و همواره با اتکا به مردم، مسیر خود را طی می‌کند گفت: «امروز امیدوارانه آینده را نگاه می‌کنیم. در برنامه استراتژیک سه ساله خود، به تحول درمان بر اساس جدیدترین پروتکل‌ها و روش‌های درمانی که در بهترین بیمارستان‌های دنیا اجرا می‌شود، فکر می‌کنیم و در مسیر آن گام برمی‌داریم.»
وی افزود: «همکاری سازنده و علمی با چندین بیمارستان در کشورهای توسعه یافته انجام شده است تا پزشکان ما با روش‌های درمانی جدید آشنا شوند. زیرساخت‌های محک در حال توسعه دیجیتال است. مرکز تحقیقات محک دوره جدیدی از فعالیت خود را بر اساس داده‌های ناشی از درمان‌های جدید پیش می‌برد. بر همین اساس امیدواریم بتوانیم بیشترین ظرفیت بهره‌برداری را در بیمارستان داشته باشیم.»
احمدیان در پایان گفت: «این آرزوهای بزرگ می‌تواند همچنان لبخندهای امیدوارکننده‌ای بر لبان کودکان ما و خانواده‌هایشان بگذارد. ما تلاش می‌کنیم تا آرزوهای فرزندانمان از بودن یا نبودن به چگونه زندگی کردن در آینده تغییر کند.»
پاپ و موسولینی: اتحاد نامقدس مخفی؛ چگونه کلیسای کاتولیک با موسولینی همبستر شد؟
آیا صدام حسین واقعا «دیوانه خاورمیانه» بود؟
از کشتن افراد عینکی به جرم روشنفکر بودن تا حذف پول و مذهب از مناسبات اجتماعی / فاجعهبارترین حرکت قرن بیستم برای ساخت اتوپیای روستایی
شباهتهای قائد بغداد و پیشوای برلین؛ از میل به ویرانگری تا قهرمان پرستی
