نیروهای نظامی مدت هاست که از تورهای استتار برای پنهان کردن وسایل نقلیه و پرسنل در میدان جنگ استفاده میکنند. به رغم فراگیر بودنشان، این تورها توانایی مقابله با حسگرهای جدیدی را ندارند که وارد میدان جنگ میشوند و قادر به دیدن چیزی بیشتر از طیف نور مرئی هستند. این شرایط موجب منسوخ شدن تورهای استتار قدیمی در برابر ابزارهایی مانند دوربینهای دید در شب و حرارتی میشود.
دسترسی گسترده به سامانههایی مانند دوربینهای دید در شب و حرارتی، نحوه پنهان کردن وسایل نقلیه و پرسنل نیروهای مسلح آمریکا در میدان جنگ را متحول کرده است. هر دو فناوری که به آنها اشاره شد، شناسایی نیروها و تجهیزات را حتی در تاریکی آسانتر میکند. از آنجایی که چنین سامانههایی در اختیار دیگر ارتشهای جهان نیز قرار دارند، آمریکا در میانه یک رقابت فناورانه برای دیدن و دیده نشدن قرار گرفته است.
به گزارش عصرایران، در ادامه با دو نوآوری که به سربازان آمریکایی در پنهان باقی ماندن از دید نیروهای دشمن در میدان جنگ کمک میکند، بیشتر آشنا میشویم.
نیروهای نظامی مدت هاست که از تورهای استتار برای پنهان کردن وسایل نقلیه و پرسنل در میدان جنگ استفاده میکنند. به رغم فراگیر بودنشان، این تورها توانایی مقابله با حسگرهای جدیدی را ندارند که وارد میدان جنگ میشوند و قادر به دیدن چیزی بیشتر از طیف نور مرئی هستند. این شرایط موجب منسوخ شدن تورهای استتار قدیمی در برابر ابزارهایی مانند دوربینهای دید در شب و حرارتی میشود.
شرکت فیبروتکس (Fibrotex) این آسیب پذیری را با سامانه توری استتار فوق سبک (Ultra-light Camouflage Netting System) نسل بعدی خود حل کرده است. این سامانه پنهان کردن بهتر هر آنچه زیرش قرار میگیرد را هدف قرار داده است و همچنین سریعتر و آسانتر راه اندازی و جمع میشود.
ممکن است در ویدیوی بالا متوجه شده باشید که این سامانه جدید در واقع به جای آن که توری باشد، حالت برزنتی دارد. این به دلیل طراحی است، زیرا باید توانایی پنهان کردن وسایل نقلیه و تجهیزات دیگر را داشته باشد. در واقع، موارد بسیار هوشمندانهای در جریان هستند که امکان ایجاد یک شنل نامرئی چند طیفی را فراهم میکنند.
این بیشتر از طریق علم مواد و پوششهای هوشمندانهای حاصل میشود که در پارچه سامانه توری استتار فوق سبک به کار گرفته شده است. یکی از بزرگترین تهدیدات چند طیفی، دوربینهای حرارتی است، زیرا برای کار کردن به هیچ نور مرئی نیاز ندارند. باید اشاره داشت که دوربینهای دید در شب به نور مرئی نیاز دارند، زیرا روشنایی موجود را تقویت میکند.
برای دفاع در برابر دوربینهای حرارتی، پارچه سامانه توری استتار فوق سبک از یک ماده بازتابنده فوق العاده ساخته شده است که اثر گرما را پراکنده میکند. این امر موجب ناپدید شدن برزنت میشود، زیرا اثر حرارتی از هر چیز در اطراف خود را بازتاب میدهد.
فیبروتکس در حال نهایی کردن قراردادی ۱۰ ساله به ارزش ۴۸۰ میلیون دلار با ارتش آمریکا برای توسعه نسل بعدی فناوری استتار است.
دههها تجربه رزمی در سامانه گیلی بهبود یافته (Improved Ghillie System) به اوج خود رسیده است. جدیدترین لباس استتار امکان پنهان شدن بهتر تک تیراندازها در برابر دوربینهای دید در شب را فراهم میکند. این در شرایطیست که همچنان تنفس پذیر، سبک و ضد شعله است.
لباس گیلی (Ghillie suit) برای مدت طولانی ابزار نهایی برای جلوگیری از دیدن شدن تک تیراندازها بوده است. این لبس استتار توسط شکاربانان اسکاتلندی در قرن هفدهم اختراع شد. هدف آن ترکیب شدن با محیط اطراف و پنهان کردن نیم رخ انسانی است.
این لباس به شکارچیان اجازه داد که تقریبا غیر قابل شناسایی شده و راحتتر به حیوانات نزدیک شوند. پس جای شگفتی نیست که چنین ایدهای مورد توجه ارتش بریتانیا قرار بگیرد و لباس گیلی خیلی زود در جنگ جهانی اول به کار گرفته شد. باید اشاره داشت که ارتش آمریکا استفاده از لباس گیلی را تا زمان جنگ ویتنام آغاز نکرد.
این لباسهای گیلی قدیمی فوق العاده موثر بوده، اما بی ایراد نبودند. به عنوان نمونه، آنها بسیار گرم، سنگین و حتی خطرناک برای پوشیدن بودند، زیرا مواد مورد استفاده در ساخت آنها بسیار قابل احتراق بود.
سامانه گیلی ضد شعله (Flame-Resistant Ghillie System) که برای نخستین بار در سال ۲۰۱۲ معرفی شد، مشکل آتش گرفتن سریع به دلیل استفاده از نوارهای کرباسی قابل اشتعال را برطرف کرد. با این وجود، سامانه گیلی ضد شعله همچنان بسیار گرم، سنگین و کار کردن با آن دشوار بود.
سامانه گیلی بهبود یافته یک بازسازی کامل از لباس گیلی موجود است. هدف آن بهبود شرایط تقریبا در هر بخش است که آن را به لباسی تنفس پذیر، راحت، سبک وزن و ضد شعله تبدیل میکند. همه اینها در شرایطی است که اثر فروسرخ تک تیرانداز در دستگاههای دید در شب نیز کاهش مییابد.
سامانه گیلی بهبود یافته یک سامانه ماژولار است که روی یونیفرم پوشیده میشود - این شامل آستین ها، ساق ها، یک نقاب و یک شنل میشود. این به تک تیرانداز اجازه میدهد قطعات را مطابق با نیازهای خاص خود اضافه یا حذف کند. پارچه مورد استفاده تنفس پذیر و سبک وزن است، از این رو، وزن لباس استتار بیش از ۲.۳ کیلوگرم نمیشود.
اطلاعات چندانی درباره این که سامانه گیلی بهبود یافته چگونه اثر فروسرخ را به حداقل میرساند، وجود ندارد. همراه با قابلیتهای جدید، سامانه گیلی بهبود یافته نسبت به سامانه گیلی ضد شعله ۱۳۰۰ دلاری، مقرون به صرفهتر نیز است.