علت استعفای ریاست کانون نمایشنامه‌نویسان چه بود؟

وی درباره دلایل خود برای استعفا و پایان عضویت در کانون نمایشنامه‌نویسان خانه تئاتر، تصریح کرد: احسان می‌کنم اساسا کانون نمایشنامه‌نویسان خانه تئاتر همچنان گرفتارِ هزارتوی پدرخوانده‌ها و مادرخوانده‌ها و مسایلی از این دست است.

به گزارش مهر، نعیمی یادآور شد: از همان روز که قدیمی‌تر‌ها و بزرگان کانون با من تماس گرفتند و خواستند که در شرایط سخت برای عضویت در هیات‌مدیره کاندیدا شوم، با وجود اینکه فقط می‌خواستم به عنوان عضوی در کانون حضور داشته باشم، پذیرفتم و با گروه هیات مدیره کار‌های ارزنده‌ای را شروع کردیم، ولی بنا بر شرایط اجتماعی و سیاسی مملکت آن‌چنان که انتظار داشتیم امورات پیش نمی‌رفت، در نتیجه پس از یک‌سال تلاش به صورت دسته‌جمعی استعفا کردیم. مجمع برگزار شد و همه به غیر از پدرخوانده‌ها و مادرخوانده‌ها گفتند که می‌خواهند همان هیات مدیره مستعفی به کار خود ادامه دهد.

وی درباره عملکرد هیات‌مدیره کانون نمایشنامه‌نویسان خانه تئاتر در دوره حضور خود به عنوان رییس کانون، توضیح داد: ما سعی کردیم به دور از هیاهو کار‌هایی ریشه‌ای انجام دهیم. بیش‌تر اسناد ۲۰ ساله کانون را گردآوری و اسکن، آیین‌نامه‌های مختلف را تدوین و شورای داوری را در کانون فعال کردیم. سایت کانون را طراحی و آماده بهره‌برداری کردیم. کارگروهی را جهت جذب اسپانسر و سرمایه به راه انداختیم و آیین‌نامه آن را وضع کردیم. سعی کردیم دهمین جشن ادبیات نمایشی را با دبیری آقای محمد رحمانیان به شکلی وزین برگزار کنیم. شب‌های نمایش‌نامه‌خوانی با حضور بزرگانی، چون استاد بهزاد فراهانی، قطب‌الدین صادقی، مازیار معاونی و … برگزار شد. آیین‌نامه دستمزد نمایشنامه‌نویس و مترجم را بازنویسی و آماده اعلام به مرکز هنر‌های نمایشی کردیم.

رییس مستعفی کانون نمایشنامه‌نویسان خانه تئاتر اظهار کرد: در حد امکانات‌مان کار‌ها را پیش بردیم، ولی از جایی به بعد احساس کردم عده‌ای از حضور ما خوش‌شان نمی‌آید، زیرا قصدشان برهم‌زدن آرامش هیات مدیره است تا ثابت کنند که فقط آن‌ها هستند که کار صنفی بلدند، می‌فهمند، تحلیل می‌کنند، حضور دارند و کار‌ها را انجام می‌دهند. گویی کار صنفی یعنی اینکه هر حرفی آن‌ها بزنند، ما باید گوش بدهیم. وظایف ما در قبال اعضا تعریف شده، ولی وظایف اعضا در قبال هیات‌مدیره تعریف نشده است.

نعیمی در پایان تاکید کرد: دیدم با این اوضاع و حضور اکثریت خاموش که هیچ‌گاه در بحث‌ها و گفتگو‌ها حضور ندارند و ترجیح می‌دهند در آب باشند، اما خیس نشوند و هزینه‌ای نپردازند، دیگر بودن در کانون نمایشنامه‌نویسان نتیجه‌ای به جز از دست‌دادن اعصاب و روان در پی ندارد. با این طرز تلقی‌ها قرار نیست کانون به چشم‌انداز‌هایی که می‌خواهد برسد. از هیات‌مدیره و کانون نمایشنامه‌نویسان و عضویت در آن بیرون آمدم تا نفس راحتی بکشم و در عین حال پدرخوانده‌ها و مادرخوانده‌های کانون نیز خوشحال شوند.