تفال به حافظ سه شنبه ۲۱ فروردین ۱۴۰۳؛ کلک مشکین تو روزی که ز ما یاد کند...

فرارو- فال گرفتن از آثار ادبی، از باور‌های کهن این مرز و بوم است. در گذر زمان ساکنان این خاک به ادیبانی که گمان می‌بردند بهره‌ای از کلام حق دارند رجوع می‌شد. با این حال، اما در گذر زمان تنها تفال به حافظ در فرهنگ عامیانه ما باقی مانده است.

کلک مشکین تو روزی که ز ما یاد کند
ببرد اجر دو صد بنده که آزاد کند

قاصد منزل سلمی که سلامت بادش
چه شود گر به سلامی دل ما شاد کند

امتحان کن که بسی گنج مرادت بدهند
گر خرابی چو مرا لطف تو آباد کند

یا رب اندر دل آن خسرو شیرین انداز
که به رحمت گذری بر سر فرهاد کند

شاه را به بود از طاعت صدساله و زهد
قدر یک ساعته عمری که در او داد کند

حالیا عشوه ناز تو ز بنیادم برد
تا دگرباره حکیمانه چه بنیاد کند

گوهر پاک تو از مدحت ما مستغنیست
فکر مشاطه چه با حسن خداداد کند

ره نبردیم به مقصود خود اندر شیراز
خرم آن روز که حافظ ره بغداد کند

شرح لغت: سلمی: زنی معشوقه در ادبیات عرب، مانند لیلی است و مجازاً به معشوق اطلاق می‌شود/گنج مراد: گنج مقصود (اضافه تشبیهی) و در اصطلاح صوفیه مراد مطلق به معنای مقتدا و پیشوا و در عرف محاوره به معنای آرزو و خواسته/خراب: ویران و در اینجا به معنای از دست رفته و تباه شده و افسرده و غمزده.

تفسیر عرفانی:‌

۱- در مورد این نیت بیش از اندازه صبر و شکیبایی بخرج داده اید که انجام گیرد، ولی با تمام این رنج ها، هنوز مقدمات کامل آن فراهم نشده. پس لازم است یا از این نیت صرف نظر کنید و یا اینکه نذری نموده و به یکی از مشاهد متبرکه رفته و سوره مبارک لقمان را با معنی و حضور قلب بخوانید که گشایش حاصل می‌شود.

۲- کلید موفقیت شما در سفر یا در مسافری که برای شما خواهد آمد، می‌باشد، زیرا با حضور او، کار‌ها انجام می‌گیرد. ملاقاتی در پیش دارید که بسیار سودمند و تجارت پر منفعتی در پیش دارید.

تعبیر غزل:

خیر رساندن به دیگران، کمک کردن به محتاجان و حکم کردن به عدل و عدالت و نیز شاد کردن دل‌های شکسته در پیشگاه حضرت حق بسیار با ارزش‌تر از سال‌ها زهد و طاعت محض پروردگار است. پس از هر آنچه که از دستت می‌آید دریغ مکن. نیت سفری در سر داری، ولی در آن تردید داری. تردیدت بی مورد است و انجام این سفر به خیر و صلاح توست.