«اگر در تیر ۸۴، به جای احمدینژاد هر کدام دیگر از کاندیداها ولو از جناح راست، رئیسجمهور میشدند، امروز سرنوشت نسل ما و فرزندان ما متفاوت بود. رویکرد پزشکیان شکلگیری انسجام داخلی است. او تاکید میکند که تا انسجام داخلی نباشد نمیتوان در حوزه سیاست خارجی، اقتصاد، فرهنگ و... اقدامی کرد.»
محمدجواد روح در برنامه تلویزیونی «تبادل» درباره سیاست خارجی گفت: این حوزه مهم و کلیدی است و بیش از آنکه نگران دولت سوم روحانی باشیم، کل کشور و نهفقط اصولگرایان باید نگران دولت دوم ترامپ باشند: «دوستان برای زدن روحانی، ترامپ را تطهیر میکنند. رویکرد گفتمانی جریان اصلاحطلب مبتنی بر دموکراسی در خانه و تنشزدایی و صلح در جهان است.»
به گزارش هم میهن، محمدجواد روح، فعال رسانهای اصلاح طلب در برنامه تلویزیونی «تبادل» نقطهنظرات خود را درباره انتخابات چهاردهمین دوره ریاستجمهوری مطرح کرد.
روح در این برنامه با اشاره به روند تحولات در ایران قبل و بعد از انقلاب گفت: «انتخابات سوم تیر روند تدریجی رشد و توسعه ایران را دچار توقف و انحراف کرد. تشدید تحریمها بهویژه از اوائل دهه ۹۰ هم این روند را تسریع کرد، چنانکه ما در مسیر انحطاط افتادیم.
در چنین شرایطی در همه حوزهها دچار عقبگرد شدیم. تا انتخابات ۱۳۸۴ تقریباً تمام جریانهایی که حتی اپوزیسیونهای نظام هم بودند، نماینده و کاندیدا داشتند. بعد از ۲۰ سال اما روند انحطاطی که در اقتصاد، سیاست خارجی و… خود را نشان داده بود، در سیاست داخلی هم قابل مشاهده شد.»
روح با بیان اینکه در فاصله این ۲۰ سال به تدریج و به دلایل مختلف داخلی و خارجی در روند انحطاط افتادهایم، عنوان کرد: «معتقدم امروز، به مرحله «ماقبل سیاست» کشیده شدهایم.
اگر انتخابات پیشرو بتواند قهر از سیاست و کنار گذاشتن سیاست را از روی بخشی از بدنه اجتماعی و حتی بخشهای زیادی از نخبگان بردارد و سیستم بتواند این اعتماد را ایجاد کند که انتخابات درست برگزار میشود، آنچه که در صندوق است درست خوانده میشود و همچنین فرد منتخب میتواند اقدامات لازم را در صحنه مدیریت کشور انجام دهد، شرایط تغییر میکند.
زیرا ممکن است رئیسجمهوری مخالف با وضع موجود در همین سیستم و با وجود نظارت استصوابی رای بیاورد اما بعداً نگذارند که کار کند. اگر این اتفاق نیفتد تازه نیروهای اجتماعی امیدوار میشوند که با استفاده از ابزارهای درون ساختار میتوان کاری کرد. اگر همه این موارد محقق شود در بهترین حالت تازه به ۲۰ سال قبل بازمیگردیم»
این تحلیلگر سیاسی در پاسخ به این سوال که اگر به پزشکیان رای ندهند چه رخ میدهد؟ عنوان کرد: «اولین مسئله این است که چه کسی نیاید که پاسخ به آن هم جلیلی است، او نیاید. قالیباف قطعاً رویکردی منطقیتر و میانهروتر از دولت سیزدهم خواهد داشت. پزشکیان هم همین توانمندی را دارد اما آقای پزشکیان میتواند بخشی از مطالبات ما بهعنوان نیروی سیاسی و بدنه اجتماعی که گرایش بیشتری به جریان اصلاحات دارد را نمایندگی کند. قالیباف مستقیماً این نیرو را نمایندگی نمیکند اما برای این نیرو خطرناک هم نیست. اما آقای جلیلی هم این نیرو را نمایندگی نمیکند و هم برای آن خطرناک است.»
او درباره موضوع حجاب زنان هم به اظهارات پزشکیان مبنی بر اینکه قانون رضاخان نتوانست حجاب از سر زنان بردارد و امروز هم به زور نمیتوان حجاب بر سر زنان گذاشت، اشاره کرد: «مواضع او در این زمینه روشن است. درحال حاضر بخشی از جمعیت زنان بیحجاب هستند و دیگر موضوع شلحجاب و بدحجاب مطرح نیست.
این گروه یک واقعیت هستند و نظام باید آنها را به رسمیت بشناسد و نظرسنجی کند. نمیتوان قانون گذاشت و لایحه حجاب و عفاف را مطرح کرد، جریمه و زد و خورد کرد و زمان انتخابات بهگونهای دیگر عمل کرد. در زمینه حجاب و اینترنت باید شفاف صحبت شود.»
روح درباره مواضع پزشکیان درباره اینترنت هم توضیح داد: «او صراحتاً گفت که اینترنت باید رفع فیلتر شود درحالیکه سایر کاندیداها چنین حرفی نزدند. پزشکیان همچنین گفت که با فروش فیلترشکن برای خودتان کاسبی راه انداختهاید که خروجی آن دسترسی بیشتر به سایتهای مستهجن بوده است. در حوزه اقتصاد هم او به صراحت تاکید کرده است که راهحل اقتصاد، اقتصادی نیست، بلکه راهحل آن کاملاً سیاسی است؛ یعنی انسجام سیاسی در داخل و حل مشکل با جهان.»
برای اصولگرایان چه توصیهای دارید؟ سوالی که سردبیر روزنامه هممیهن در پاسخ به آن گفت: «همه آنها به جز قالیباف از انتخابات کنارهگیری کنند؛ البته برای کشور نه برای خودشان. معتقدم تنها نامزدی از این طیف که توان جذب بخشی از آرای خاکستری و سرگردان را دارد قالیباف است.
در انتخابات ۱۴۰۰ گفته بودم که حضور رئیسی در این انتخابات نه به نفع خودش، نه به نفع کشور و نه به نفع ملت است که پیامدهای آن را مشاهده کردیم. امروز هم همین مسئله را درباره جلیلی میگویم به این معنا که قالیباف برای منافع کشور کمخطرتر و طبیعتاً مفیدتر است اما حضور جلیلی نه به نفع خودش نه به نفع ملت و نه به نفع کشور است.»
روح درباره سیاست خارجی هم معتقد بود، این حوزه مهم و کلیدی است و بیش از آنکه نگران دولت سوم روحانی باشیم، کل کشور و نهفقط اصولگرایان باید نگران دولت دوم ترامپ باشند: «دوستان برای زدن روحانی، ترامپ را تطهیر میکنند. رویکرد گفتمانی جریان اصلاحطلب مبتنی بر دموکراسی در خانه و تنشزدایی و صلح در جهان است. این مسئله را آقایان هاشمی، خاتمی، معین و حسن روحانی مورد تاکید قرار دادهاند و امروز پزشکیان هم همین را میگوید. مانیفست پزشکیان هم مبتنی بر رابطه متوازن در منطقه و با شرق و غرب است.
توجه کنید که امروز چینیها میخواهند به آقای زاکانی اتوبوس بدهند آنهم با پول خودمان از ترس تحریمها زیر قرارداد زدند، مطلبی که در سرمقاله روزنامه همشهری در آن زمان بود. شما میگفتید، تحریمها ناشی از بیعرضگی روحانی است برای آوردن چند دستگاه اتوبوس از این میهراسید که آمریکا از موضوع مطلع نشود و مانع از کار شوند.»
او اظهار کرد: «اگر نظام به این نتیجه رسیده باشد که با توجه به خطر خیلی شدید بازگشت ترامپ، فارغ از اینکه چه کسی وارد کاخ سفید شود، باید مذاکره کرد که شواهد هم حاکی از همین رویکرد است، باید بدانند که جلیلی نمیتواند چنین کاری کند. او در سال ۱۳۹۱ هم مانع از به نتیجه رسیدن مذاکرات عمان در همین حوزه شد. پزشکیان با در کنار داشتن ظریف میتواند این اقدام را انجام دهد اما جلیلی زمانی که دبیر شورایعالی امنیت ملی بود، کاری نکرد و تنها باعث شد که تعدادی قطعنامه علیه ما صادر شود.»
روح تاکید میکند که اگر در تیر ۸۴، به جای احمدینژاد هر کدام دیگر از کاندیداها ولو از جناح راست، رئیسجمهور میشدند، امروز سرنوشت نسل ما و فرزندان ما متفاوت بود: «رویکرد پزشکیان شکلگیری انسجام داخلی است. او تاکید میکند که تا انسجام داخلی نباشد نمیتوان در حوزه سیاست خارجی، اقتصاد، فرهنگ و… اقدامی کرد.
پیشبینی من از میزان مشارکت در انتخابات ۵۵ درصد است. مگر اینکه مردم احساس ترسی کنند و این عدد ۵ درصد افزایش یابد. اما مشارکت بیش از ۶۰ درصد در انتخابات بعید است. با وجود همه مسائلی که مردم حس میکنند امیدوارم از تنها ابزار واقعی تاثیرگذاریشان بر قدرت استفاده کنند که آنهم برگ رای است.
ممکن است برخی فکر کنند اگر از برگ رای استفاده نکنید، نظام نامشروع میشود درحالیکه مشاهده کردیم که رئیسجمهوری با کمترین درصد آرا و کمترین مشارکت یعنی کمتر از ۵۰ درصد، بر مسند ریاستجمهوری نشست. با این حال بعد از حادثهای که برای او رخ داد حتی ناتو و آمریکا این موضوع را تسلیت گفتند. یعنی مشروعیت نظام سیاسی ایران را با وجود کاهش مشارکت پذیرفتهاند. بنابراین باعدم مشارکت در انتخابات تنها خودمان را خلع ید و بلاتأثیر میکنیم.»