چرا پزشکیان در مناظره‌ها از همه توانش برای از میدان به در کردن رقبا استفاده نکرد؟

روزنامه اعتماد طی یادداشتی تحت عنوان «مروت پزشکیان» نوشت: گذشته از تحلیل و چارچوب فکری که می‌تواند افرادی را مجاب به رای دادن و انتخاب کاندیدای مدنظر بکند یا نکند، یک ویژگی متمایز و شاخص از دکتر پزشکیان در حد شناختی که در روزهای تبلیغات انتخاباتی و مناظره‌ها از او ممکن شده و در برخی مواضع پیشین او هم پیداست، میل بیشتری برای رای به او ساخته است. از واژه‌های جنسیت‌زده مرد و نامرد استفاده نمی‌کند؛ در یک کلام، او با مروت است.

در شرایطی که سیستم‌ها و فرآیندها و قوانین بر ساختار حاکمیت کافی ندارند، نقش ویژگی‌های شخصی اهمیت بیشتری می‌یابد. بر این اساس گزافه نیست اگر جدای از صورت‌بندی سیاستمداران بر اساس باورهای فکری و گفتمانی و تبار، آن‌ها را به دو دسته با مروت و بی‌مروت تقسیم کنیم. بسیاری از بی‌اخلاقی‌ها و تضییع حقوق و زورگویی‌ها اگر مانع حقوقی و قانونی نباشد، یک وجدان بیدار و مرام بامروت و آزادگی در منش می‌تواند مانع شود. نوع دفاعی که پزشکیان از برخی حقوق زنان و نقد گشت ارشاد در طول تبلیغات انتخاباتی داشت یک نمونه از این ادعاست.

کلام او بیش از آنکه حقوقی یا سیاسی و مصلحت‌طلبانه به معنای مثبت باشد، لحن و منشایی وجدانی و از سر مروت و بیزاری از ظلم را نشان می‌دهد. در مناظره‌ها هم به وضوح معلوم بود که از همه داشته و توانش برای از میدان به در کردن رقبا استفاده نمی‌کند. در واقع اصولی دارد که از بردن انتخابات برایش مهم‌تر است.

بر این باورم که چنین ویژگی برجسته و کمیاب در عالم سیاست، بیش از بسیاری نظریات انتزاعی یا لفاظی‌ها و حتی تعلق به گروه‌ها و جناح‌ها می‌تواند به داد مردم در بزنگاه‌ها برسد. این یک برداشت برآمده از شخصیت او است که مرام و مروت او مانع بسیاری از تبعیض‌ها و زورگویی‌ها و ستم‌ها در صورت حضور در ریاست‌جمهوری خواهد شد.

با وجود موانع ساختاری و رویه‌ها و موانع فراوان دیگری که مانع از امید به حل فوری و حتی چشمگیر مسائل در دولت فرضی پزشکیان می‌شود و صرفا بهبود به جای بدتر شدن اوضاع را تمهید می‌کند، به شخص او که هیچ تقلایی برای کسب رای و خودنمایی و ریا و خوب‌نمایی نداشته، در حد این انتظارات می‌توان اعتماد کرد. بعید است که مرام و مروت او و شاگردی که در مکتب امیرالمومنین و نهج‌البلاغه با رویکرد انسانی داشته، مانع بسیاری از شرور رایج و بسط خیر و دفاع از حق مظلومین و محذوفین نشود.

نویسنده: حسین نورانی نژاد