bato-adv
کد خبر: ۷۵۶۷۴۲

(ویدیو) جدال عشق و آتش درنای بلژیکی در فریدونکنار

(ویدیو) جدال عشق و آتش درنای بلژیکی در فریدونکنار
«رویا» درنای بلژیکی در حالی این روزها گرمای شدید و شرجی مازندران را به عشق تک‌درنای سیبری تحمل می‌کند، تا شاید بار دیگر «امید» با فرود خود در تالاب فریدونکنار در زمستان امسال، بزم خوشی را برای مهمان فرنگی خود به ارمغان آورد و جدال عشق و آتش رویا در مازندران ختم به دیدار یار شود.
تاریخ انتشار: ۰۹:۵۸ - ۰۲ مرداد ۱۴۰۳

مازندران تیرماه را با گرمای شدید و شرجی هوا به پایان رساند و این گرما شدید شاید برای رویا مهمان فرنگی این روز‌های مازندرانی‌ها کمی طاقت فرسا باشد، اما عشق به دیدار امید و اقامتگاه مناسب این پرنده در فریدونکنار گرمای تابستان را برایش قابل تحمل می‌کند.

به گزارش ایرنا، اقامتگاه کنونی رویا در محدوده فریدنکنار به گونه‌ای طراحی شد که همانند یک جزیره آب و خشکی در آن واقع شد و این پرنده بر اساس شرایط آب و هوایی در خشکی و آب در تردد است.

محیط زیست مازندران تلاش کرد برای این پرنده شرایطی فراهم کند که رویا بدون این که به انسان و یا پرنده دیگر وابسته شود در تنهایی منتظر امید بماند، تا در صورت بازگشت تک درنای سیبری به فریدونکنار این ۲ همسفر بدون هیچ دلبستگی بتوانند آسمان فریدونکنار را به مقصد سیبری ترک کنند.

محیط زیست برای این پرنده امکانات دیگر مانند مه پاش و "فَن" را هم تدارک دید که تا کنون نیازی به استفاده از این امکانات برای این پرنده فرنگی نبوده است.

بر اساس آخرین بررسی‌های انجام شده حال رویا بسیار خوب گزارش شد و این مهمان فرنگی به عشق دیدار همسفر خود در آببندان فریدونکنار چشم به آسمان شمال خزر دوخته است.

پرنده شناسان بر این باور هستند هر چند امید تک درنای سیبری در سال گذشته به تالاب فریدونکنار سفر نکرد، اما این احتمال وجود دارد که در سال جاری امید به مازندران سفر کند و بازگشت رویا به بلژیک به صلاح نبوده است. کارشناسان می‌گویند با توجه به تجربه سال ۱۳۸۷ که تک درنای سیبری معروف به امید به مازندران سفر نکرد، اما از سال بعد دوباره در تالاب فریدونکنار حضور یافت پس هنوز تک درنای سیبری را نباید از دست رفته بدانیم.

درنای بلژیکی رویا در یک سال گذشته درشرایط مطلوب نگهداری شد و تحت کنترل قرار گرفت و با توجه به تجربه نگهداری ۲ ساله این پرنده در مازندران تجربه‌های خوبی از نحوه نگهداری اش ایجاد شد.

"‌رویا " که زمانی قرار بود یار و همسفر "امید" تک درنای سیبری باشد از بلژیک بار سفر به مازندران بیست و ششم بهمن پارسال با هماهنگی دفتر حفاظت و مدیریت حیات وحش سازمان حفاظت محیط زیست کشور به تالاب بین المللی فریدونکنار منتقل شد.

رویا سفر خود را از یک قفس شروع کرد و در تمامی مسیر بلژیک تا مازندران را مجبور به حبس در این قفس بود و به امید روزی که بتواند از این قفس رها شود پا به این خطه از شمال کشور گذاشت و البته این امیدش هم نتیجه داد.

طرح همسفر شدن رویا و تلاش‌ها برای همزادی طبیعی و محیطی این ۲ پرنده با رهاسازیش از قفس ادامه یافت و پس از گذشت پنج روز از زمانیکه به مازندران آمد با فراهم شدن همه شرایط، درنا همسفر بلژیکی با رها شدن از قفس طبیعی استتار شده در کنار درنای سیبری تالاب فریدونکنار قرار گرفت.

در این مدت پنج روز، کارشناسان حیات وحش تمام رفتار بین ۲ پرنده را تحت کنترل و پایش قرار داده بودند و خبری که در آن زمان دل هر دوستدار حیات وحش و حفظ کریدور مهاجرت تک درنای سیبری را شاد کرد این بود که درنای بلژیکی در کنار درنای سیبری در تالاب فریدونکنار قرار گرفت و فاصله آنان به حداقل ممکن رسید.

رویا و امید روز‌های خوبی را در تالاب فریدونکنار با هم سپری کردند و کم کم همه حدس و گمان‌ها به این سمت رفته بود که به طور حتم درنای بلژیکی همسفر تک درنای سیبری خواهد شد.

چشم انتظاری‌ها برای پرواز این ۲ پرنده به نوعی پایان چشم انتظاری به دوران ۱۵ ساله تنهایی امید بود، اما رویا تاب سفر طولانی مدت را نداشت.

آن ۲ روز ۱۴ اسفند ماه پارسال پس از ۳۴ روز اقامت به صورت مشترک، تالاب بین المللی فریدونکنار را به سمت سیبری ترک کردند، اما رویا که تمام طول عمر زندگیش را در یک مرکز محدود و محصور نگهداری در بلژیک سپری کرده بود نتوانست مسیر را ادامه دهد و در ۲۱ اسفند ماه سال ۱۴۰۱ در منطقه‌ای در عباس آباد تنکابن در مازندران فرود آمد و این بار او را به منطقه "اجاکله"‌در نزدیکی تالاب فریدونکنار منتقل کردند.

سفره پذیرایی رنگی

رئیس اداره محیط زیست فریدونکنار اظهار کرد: زیستگاه رویا در فریدونکنار به گونه‌ای طراحی شد که این پرنده هیچ مشکلی برای تغذیه ندارد.

صمد کیانی اظهار کرد: اقامتگاه این پرنده در آب بندانی در فریدونکنار طراحی شد که بخش قابل توجهی از تغذیه رویا به صورت طبیعی از آبندان تامین می‌شود.

وی با بیان این که رویا در صحت و سلامت کامل به سر می‌برد، اظهار کرد: همه امکانات برای نگهداری مطلوب این مهمان فرنگی در فریدونکنار مهیا است.

صمدی بیان کرد: محل نگهداری رویا به صورت جزیره مانند است که خشکی و آب را در بر می‌گیرد که این امر تنوعی برای رویا محسوب خواهد شد.

رئیس اداره محیط زیست فریدونکنار ادامه داد: همه امکانات نگهداری مطلوب برای این پرنده مهیا شد که برخی از آن‌ها همانند مه پاش و فن تا کنون ضرورتی برای استفاده آن‌ها ایجاد نشد.

رفاقت ممنوع

رئیس اداره محیط زیست فریدونکنار اظهار کرد: یکی از حساسیت‌های جدی که در نگهداری این پرنده وجود دارد تحت هیچ شرایطی نباید با انسان یا پرنده دیگری وابستگی پیدا کند.

صمد کیانی اظهار کرد: در زیستگاه رویا هیچ بازدید کننده‌ای حضور پیدا نمی‌کند و فقط یک نگهبان از دور مراقب این پرنده است و در موارد ضروری کمی خوراک پیلوت برایش می‌ریزد.

این مقام مسوول تصریح کرد: اگر رویا به انسان و یا حیوانی دیگر وابستگی پیدا کند در صورت بازگشت امید به فریدونکنار نمی‌تواند همسفر امید به سیبری باشد.

درنای سیبری به سه جمعیت اصلی شرقی، غربی و مرکزی تقسیم می‌شود که جمعیت مرکزی آن به هند مهاجرت می‌کرد که منقرض شد، جمعیت غربی به ایران می‌آمد که الان فقط یک درنای نر با نام امید از آن باقی مانده که با تلف شدن آن این جمعیت نیز کامل منقرض می‌شود، اما جمعیت شرقی آن هنوز وجود دارد و می‌گویند که سه هزار درنا از آن همچنان به چین مهاجرت می‌کند.

امید تک درنای سیبری پرنده‌ای که ۱۵ سال برای زمستان گذرانی به تنهایی از سیبری به ایران می‌آمد و با این مهاجرت مسیر پروازی غربی به ایران را حفظ کرده بود سال قبل "به خاطر کاهش سوز سرما" در آخرین استراحتگاه خود در تالاب فریدونکنار فرود نیامد.

البته برای حفظ این گونه از انقراض اقدامات ملی و بین المللی زیادی انجام شده است، بنیاد جهانی درنا‌ها در دهه ۷۰ شمسی طرح احیای درنا‌ها را در ایران آغاز کرد، در واقع یک کار بین المللی با بودجه صندوق جهانی محیط زیست و حضور کارشناسان خارجی و همکاری سازمان حفاظت محیط زیست، روسیه و بنیاد جهانی درنا‌ها انجام شد و می‌خواستند جمعیت این پرنده را احیا کنند که شواهد نشان می‌دهد با وجود هزینه بسیار، موفق نشدند.

جمعیت گله غربی درنا‌های سفید سیبری در سال ۱۹۳۰ بیش از ۲۰۰ قطعه برآورد شده بود که به دلایلی تعداد آن‌ها در سال ۱۳۸۵ به ۲ قطعه درنای امید و آرزو کاهش یافت و با مرگ آرزو، «امید» آخرین بازمانده جمعیت غربی درنا‌های سفید سیبری شد و در این سال‌ها به تنهایی به ایران مهاجرت می‌کند.

همه ساله در زمستان ۱۵۰ گونه پرنده زمستان گذران با جمعیتی بالغ بر یک میلیون و ۵۰۰ هزار بال به تالاب و آبنبدان‌های مازندران از جمله تالاب بین المللی میانکاله می‌آیند.

bato-adv
مجله خواندنی ها
bato-adv
bato-adv
bato-adv
پرطرفدارترین عناوین