دکتر حمید خسروی، متخصص علوم و صنایع غذایی و مشاور و مدرس صنایع لبنی میگوید: ماهیت اصلی روغن زرد از لحاظ نوع چربی، اسیدهای چرب و بخش اعظم ریزمغذیها، مشابه سایر محصولات پرچرب شیری مانند کره است. خوب است بدانید، چربی شیری که برای تهیه روغنهای حیوانی استفاده میشود حاوی سه و نیم درصد چربی مفید و باارزش و ویتامینهای E، D، A، k و مانند سایر منابع حیوانی، حاوی مقادیری کلسترول و درصد کمی امگا ۳ است.
به گزارش خبرآنلاین، به علت بالا بودن نسبی اسیدهای چرب اشباع، ترانس و کلسترول در کنار وجود هورمونها در فاز چربی شیر، به طور کلی مصرف این نوع چربی به هر فرم (روغن زرد، کره، سرشیر و خامه) علیرغم مزایای گفته شده محدودیت مصرف دارد و نباید در سبد غذایی روزانه ما قرار گیرد. همچنین فرایند حرارتی نسبتا طولانی که در حین تولید روغن زرد بکار میرود، ممکن است مشکلاتی را برای این محصول ایجاد کند. این روغن و کره حیوانی در دسته روغنهای مناسب برای پخت و پز قرار میگیرند و اصلا برای سرخکردن در حرارت بالا و طولانی مناسب نیستند.
به گفته دکتر خسروی، این روغنها در گذشته به دلیل شرایط آب و هوایی و تغذیه بسیار خوب دامها در مناطق بکر، رایحه بسیار خاص و مطلوبی داشت و همین موارد سبب بروز ویژگیهای تغذیهای بهتری در آنها میشد. نکته قابل توجه اینکه استفاده از نوعی گیاه که در ارتفاعات کوههای زاگرس به ویژه کوه دالاهو با نامهای محلی چویر، چویل، چنور یا گلپر کوهی برای معطر کردن این روغن استفاده میشد، عطر و طعم این روغن را به طرز عجیبی منحصر به فرد کرده بود. این گیاه به قدری در میان مردمان کرد، لر و بختیاری جایگاه ویژهای داشت که حتی از آن به عنوان نام دختر استفاده میکردند.
تحقیقات اخیر، نشان داده که استفاده از این گیاه، علاوه بر معطر کردن، خود منبع غنی روغنهای ضروری است و در آروماتراپی کاربرد دارد و به دلیل خواص ضدمیکروبی از جمله ویژگیهای ضدقارچی و ضدباکتریایی از آن به عنوان نگهدارندهای طبیعی استفاده میشود و به دلیل دارا بودن ترکیبات فنلی میتواند نقش مهمی در مقابله با ترکیبات مضر ایجاد شده در بدن داشته باشد. در حال حاضر، بخش اعظم روغن زرد موجود در بازار با آنچه در مورد روغن کرمانشاهی توضیح داده شد متفاوت است و عموما چربی شیر گاو با درصد بالاست و همانند سایر روغنهای پرکالری برای بیماران قلبی - عروقی و یا افراد با اضافه وزن محدودیت مصرف دارد.