روزنامه جمهوری اسلامی در مطلبی نسبت به کابینه پیشنهادی مسعود پزشکیان انتقاداتی مطرح کرد.
این روزنامه نوشت: اگر قرار بر واگذاری وزارتخانه‌های راهبردی به جریان رقیب است، چرا افراد برجسته آن جریان را به همکاری نمی‌خوانید؟
اتفاقا کارکردی چند وجهی هم می‌تواند داشته باشد. مثلا جلیلی و زاکانی و قاضی‌زاده و… اگر هرکدام یک وزارتخانه داشته باشند هم خواست شما بر «اتفاق» محقق می‌شود و هم آنان فرصت می‌یابند برنامه‌های ملی خود را در اشلی کوچک‌تر اجرایی کنند.
موفقیت احتمالی آنان هم به حساب شما نوشته خواهد شد. اگر هم -خدای نکرده- موفق نشدند، با کارنامه عملی خود به سایه خواهند رفت.
حرف بی‌راهی هم نیست. وقتی قرار است فعالان ستادی و همراهان این افراد در کابینه باشند چرا خودشان نباشند؟
