انتصابها در دولت جدید در جریان است و تندروها هم مانند زمان معرفی اعضای کابینه جدید رئیس جمهور تخریب را ادامه میدهند، آن موقع با توزیع شبنامه و نطق مخالفت و حالا با توییتهای تخریبی و تند! همین چند روز پیش بود محمود نبویان از لیدرهای تندروهای درون مجلس در توییتی به انتصابات دولت واکنش نشان داد و ضمن خطاب قرار دادن پزشکیان گفت که حامیان اغتشاشگران در اطراف رئیس جمهور هستند.
به گزارش خبرآنلاین، تندروهایی علیه دولت درحالی صورت میگیرد که چینش کابینه و حتی انتصابات رئیس جمهور واکنشهای انتقادی از سوی عقلا و میانه روهای اصولگرا را به دنبال نداشته و حتی آن را در راستای وفاق ملی دانسته اند.
ناصر ایمانی، تحلیلگر و چهره سیاسی اصولگرا مسئولیت کنترل تندروها را متوجه اصولگرایان میکند و میگوید عقلای اصولگرا در این زمینه مسئول هستند و البته اصولگرایان چه در نوع مواجهه با دولت جدید و چه در انتخابات مجلس دوازدهم پاسخ تندروها را دادند.
بخشهایی از گفت و گوی ایمانی را در ادامه میخوانید:
اینکه خطاب به پزشکیان میگویند اغتشاشگران را اطراف خود جمع کردید، توهین به رئیس جمهور کشور است، نباید به رئیس جمهور توهین کرد چراکه شخص دوم کشور است.
هر جناحی اول مسئولیت دارد که تندروهای خودش را کنترل کند. در ثانی فضای جامعه را نباید به گونهای کرد که تندروها احساس کنند مورد توجه قرار گرفتند، باید به اینها کم توجهی کرد چراکه اینها تلاش میکنند مواضعی بگیرند که مورد توجه قرار بگیرند و همه نگاهها به سمت آنها جلب شود؛ لذا نباید به تندروها اهمیت داد و اجازه ندهیم با حرف زدن و مصاحبه بزرگ شوند چراکه دوست دارند دیده شوند.
به نظر بنده رویهای که پزشکیان در این زمینه به کار میگیرد رویهای عاقلانهای است، او توجهی به اینها نمیکند، اگر دقت کرده باشید پزشکیان نه در مجلس و نه قبل و بعد از آن و حتی در دفاعیات داخل مجلس اصلا توجهی به اینکه آنها چه میگویند، نکرد، بلکه با عموم مجلس صحبت کرد و جوابش را هم گرفت.
یعنی مجلس با رأیهایی که داد به این تندرویها جواب داد، با اینکه مجلس اصولگرا است، ولی همین مجلس اصولگرا به اکثر اعضای کابینه پیشنهادی بالای ۲۰۰ رأی اعتماد و متوسط آراء ۲۲۰ بود که رأی بسیار خوبی است.
در حقیقت یک مجلس اصولگرا به همین دولتی که صحبتهایی نظیر اینکه اطرافیان رئیس جمهور چه کسی هستند و فلان، مطرح است، رأی بسیار بالایی داد، بعد از پیروزی انقلاب شاید کمتر دولتی توانسته اولا همه اعضای پیشنهادی کابینه رأی اعتماد بگیرند و در ثانی رأی بالایی بگیرند. این جوابی بوده که مجلس اصولگرا به تندروها داده و در این زمینه بهترین مشی سیاسی همان مشی رئیس جمهور است، یعنی کمتوجهی به تندروها، چراکه اینها دوست دارند حرفی بزنند که توجهها به سمت آنها جلب شود و اگر به آنها توجه نشود آرام آرام حذف میشوند.
غیر از این رویههایی دیگری که به آنها بپردازیم و با دست خودمان آنها را بزرگ کنیم، همان موردی است که اینها میخواهند.
اینها کوچکتر خواهند شد، انتظار نداشته باشید که اینها کاملاً از بین بروند، رادیکالیسم هر دو جناح در این ۲۵ سال گذشته آسیبهای فراوانی به کشور زده، یک زمانی رادیکالهای اصلاحطلب و زمانی هم رادیکالهای اصولگرا و به اعتقاد بنده هر دو جناح هم به مسئولیتهای خود در راستای ساکت کردن تندورها عمل نکردند و شاید هم بدشان نمیآمد که چنین تندروهایی وجود داشته باشند و این به کشور آسیب وارد میکند.
در هر صورت رادیکالیسم از هر جناح و با هر دیدگاهی که باشد، به کشور آسیب وارد میکند، بنابراین باید با اینها مقابله کرد، یکی از راههای مقابله کمتوجهی به آنها است، یعنی اجازه ندهیم صدای آنها بلند شود چراکه دوست دارند جلب توجه کنند، نباید اجازه بدهیم که جلب توجه کنند.
رویه پزشکیان در برخورد با تندروها عملاً جواب داد یعنی دولتی با ترکیب خاصی معرفی کرد که توانست از مجلسی که ظاهرا مطابق با خط مشی رئیس جمهور نیست و اکثریت اعضای این مجلس به کاندیداهای دیگر در انتخابات رأی دادند، رأی اعتماد بالایی بگیرد. این نشاندهنده این نکته است که رویه پزشکیان موفق شد و او باید این رویه را ادامه دهد که بتواند وفاق ملی را در کشور ایجاد کند.
رأیی که مجلس به کابینه پیشنهادی پزشکیان داد بیانگر این نکته است که اصولگرایان با این رویه مخالف هستند. علاوه بر این در انتخابات مجلس که ۶ ماه پیش برگزار شد باز هم به نظر بنده اکثریت اصولگرایان تلاش کردند که اجازه ندهند طیف رادیکال رشد کنند، البته به نظر بنده کافی نبود و الان هم کافی نیست، اما تا همین جا هم فرصت غنیمت است چراکه اکثریت اصولگرا و عقلای آنها و چه اصولگرایانی که داخل مجلس هستند و چه آنها که خارج مجلساند توجهی به این طیف نکردند بلکه به پیام رئیس جمهور و در رأس آن پیام رهبری بیشتر توجه کردند تا کدهایی که رادیکالیها میدادند.
در کشور یک جریان انحرافی فکر به شکلهای مختلف داریم و داشتیم که شاید بخشی از آن انحرافات فکری در عرصه سیاست به شکل رادیکالیسم خود را نشان دادند.
به غیر از عرصه سیاست و حضور رادیکالها در آن، بحث افکار و ایدئولوژیها هم مطرح است، نکته این است زمانی که باید به رادیکالیسم اصلاحطلبان حساسیت نشان داده میشد، برخی از رسانههایی که به جریان اصلاحطلب نزدیک بودند، به آن حساسیت نشان ندادند که این آسیب وارد میکند، در صورتی که همواره باید با رادیکالیسم مخالفت کرد، چه این جناح، چه آن جناح، چه به رادیکالیسمی که به سکولاریسم رسیدند و چه رادیکالیسمی که از مبانی انقلاب، رهبری، نظام و امام خارج شدند، هر دو مورد انحراف فکری است و الان مواجه به این جریان انحراف فکری هستیم، شاید بخشی از آن در عرصه سیاسی مشاهده شود، بخش دیگر از این انحرافات در عرصههای فکری در برخی از محافل مطرح است و این انحرافات باید مداوا کرد و با آنها برخورد کرد و اجازه نداد، رشد پیدا کند.