امیدوارم که امتحانات خود را بخوبی خاتمه دهی و چند ماهی به ایران بیائی که غیر از این، نه دنیا داری نه آخرت، چون که در سوئیس هم بیگانه ای.
به گزارش خبرآنلاین، «محمود مصدق نوه دکتر محمد مصدق چهره آشنای ملت ایران و پیشوای نهضت ملی نفت درگذشت» و جناب آقای دکتر علی مصدق فرزند آن زنده یاد، بستگان و دوستداران ایشان و علاقه مندان به مصدق، به سوگ او نشستند.
این خبر در همه رسانههای کشور انعکاس یافت. در این میان دکتر حمید رضا آبادیان استاد دانشگاه، یکی از نامههای دکتر محمد مصدق به نوه خودش را که در کتاب «نامههای محمد مصدق» در صفحه ۲۸۲ به کوشش محمد ترکمان آمده، در کانال خود منتشر ساخت. ۱۵۰ کلمهای که در نامه مصدق به نوهاش آمده، سرشار از محبت، معرفت، شناخت، و تربیت است.
در این چند خط به ویژه ایران دوستی، و مردم دوستی تبلور ویژه ای دارد. به ویژه آن جا که تاکید میکند نوهاش باید به ایران بیاید، با مردم آشنا شود، و تحصیلاتش را به نفع آنان به کار بگیرد. او با این که در تبعید است، نه تنها شکوه و گلایهای نمیکند از این که کسی در تبعید به فریادش نمیرسد، بلکه خدمت به مردم را در سرلوحه توصیه و وصیتاش به نوهاش قرار میدهد.
این گونه است که دغدغههای آدم بزرگ، نیز بزرگ هستند. زیرا اگر نوهاش چنین نکند، نه دنیا دارد و نه آخرت. نکته جالب این که مصدق نمیگوید سیاستمداری را پیش کن تا به مردم خدمت کنی، بلکه در هر شغلی، تاکید میکند که نوهاش به مردم خدمت کند. این نامه از محل تبعید یعنی احمدآباد به تاریخ ۱۰ فروردین ماه ۱۳۳۹ نوشته شده است.
در نامه مصدق به نوهاش آمده است:
«محمود جون عزیزم!
اگر تو اوستا هستی من از تو اوستا ترم، میدانی چه میکنم؟ به پاپولا میگویم پول برایت نفرستد تا مجبور شوی برای پول حرکت کنی و نتیجه این بشود که ما هم تو را ببینیم. اگر میخواهی در اروپا زندگی کنی و پاپولا هم همیشه برایت پول بفرستد، این رویه بد نیست، البته خوب هم نیست ولی اگر بخواهی در ایران زندگی کنی، هرچند وقت، یک بار باید دیدنی از اهل وطن بکنی و به روحیه این مردم آشنا شوی و تحصیلاتی که کردهای به نفع مردم بکار ببری. امیدوارم که امتحانات خود را بخوبی خاتمه دهی و چند ماهی به ایران بیائی که غیر از این، نه دنیا داری نه آخرت، چون که در سوئیس هم بیگانه ای.»
محمّد مصدّق در ۲۶ خرداد ۱۲۶۱ به دنیا آمد و در ۱۴ اسفند ۱۳۴۵ در ۸۴ سالگی چشم از جهان فرو بست. دکتر مصدق ملقب به مصدقالسلطنه، سیاستمدار و حقوقدان ایرانی بود که از ۱۳۳۰ تا ۱۳۳۲ بهعنوان سیاُمین نخستوزیر ایران خدمت کرد و تاریخ ایران زمین و خاورمیانه و منطقه را تحت تاثیر جنبش ملی صنعت نفت قرار داد.