سید عباس صالحی، وزیر فرهنگوارشاد اسلامی، با حضور در آیین تشییع پیکر استاد محمود حکیمی اسلامپژوه گفت: «آثار حکیمی در دهه ۵۰ سرچشمهای بود که میتوانستیم در برابر مدینه فاضله دیگران از آن استفاده کنیم. حکیمی برای ما استاد واقعی بود، اگرچه در محضر او شاگردی واقعی نکرده بودیم.»
آئین تشییع پیکر محمود حکیمی نویسنده و مترجم امروز یکشنبه اول مهرماه ۱۴۰۳ در پهنه رودکی برگزار شد. در این مراسم سیدعباس صالحی، محمد الهیاری فومنی، یاسر احمدوند معاون فرهنگی وزیر ارشاد، احمد مسجد جامعی، نیکنام حسینیپور، میثم نیلی، علیاکبر اشعری، مهدی رمضانی و علی رمضانی و جمعی از اهالی فرهنگ و ادب حضور داشتند.
به گزارش ایرنا، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در این آیین با اشاره به کتابی شدن آثار محمود حکیمی و استقبال از آنها، گفت: در سالهای نوجوانی وقتی آثار او را میخواندیم به وجد میآمدیم، آثار او در دهه ۵۰ سرچشمهای بود که میتوانستیم در برابر مدینه فاضله دیگران از آن استفاده کنیم. حکیمی برای ما استاد واقعی بود اگرچه در محضر او شاگردی واقعی نکرده بودیم.
سیدعباس صالحی با تاکید بر آنکه تعلقات حکیمی محترم بود، ادامه داد: او درباره تاریخ و تمدن اسلامی و ایرانی اهل بیت بسیار پژوهش کرده بود و در این شعاع توجه بسیار داشت، به خصوص برای کودکان و نوجوانان اهمیت بالایی قائل بود.
به گفته او اینکه وفات حکیمی همزمان با رحلت پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و امام صادق (ع) بود نشان دهنده حلقه وصل است.
محمود حکیمی یکی از نویسندگان و مترجمان پرکار ایرانی که چند روز قبل به دلیل عفونت ریه در بیمارستان شریعتی بستری شده بود، بامداد (جمعه ۳۰ شهریور) دارفانی را وداع گفت.
حکیمی ۹ شهریور سال ۱۳۲۳ در تهران دیده به جهان گشود. پس از گذراندن تحصیلات ابتدایی و متوسطه، برای تحصیل دررشته زبان انگلیسی وارد دانشگاه تربیت معلم شد و پس از مدتی تدریس در مدارس تهران، برای ادامه تحصیل در رشته تعلیم و تربیت به انگلستان رفت و پس از دریافت درجه فوق لیسانس و بازگشت به ایران، به تدریس در مراکز تربیت معلم پرداخت.
وی نویسندگی را از سال ۱۳۳۹ در مجله کیهان بچهها شروع کرد که چهار سال ادامه داشت. نخستین کتاب دینی حکیمی در سال ۱۳۴۷ درباره زندگانی مصعببن عمیر صحابی قهرمان پیامبر اسلام بود که با عنوان «اشرافزاده قهرمان» به چاپ رسید و مورد استقبال نوجوانان و جوانان قرار گرفت و بارها تجدیدچاپ شد. او ادامه راه داستاننویسی خود را اینطور بیان میکند: از سال ۱۳۴۷ به جمع نویسندگان مجله «درسهایی از مکتب اسلام» پیوستم و از سال ۱۳۵۰ داستانهای دینی را در این مجله وزین حوزه علمیه آغاز کردم. هر داستان گاه بسیار طولانی بود. آخرین داستان دنبالهدار من در این مجله اکنون «شکوفایی تشیع» نام دارد که تاکنون ۱۸ بخش آن در ۱۸ شماره به چاپ رسیده است.
محمود حکیمی در زمینه ادبیات، تاریخ تمدن و تاریخ اسلام قلم زده و کتابهای بسیاری را نیز ترجمه کرده است. داستانهایی از عصر ناصرالدینشاه، مجموعه چهارجلدی «هزار و یک حکایت تاریخی»، رمان پرفروش «نقابداران جوان»، مجموعه ۲۲ جلدی «تاریخ تمدن» و دهها اثر دیگر از نوشتههای مرحوم حکیمی است.