مهدی فخیم زاده (زادهٔ ۲۰ تیر ۱۳۲۱ در تهران) بازیگر، کارگردان، فیلمنامهنویس و تهیهکننده ایرانی است. فخیم زاده متولد ۱۳۲۱ محله درخونگاه تهران است.
به گزارش گفتنی، وی فعالیتهای هنری خود را با تئاتر در سال ۱۳۴، و فعالیت سینمایی را با بازی در فیلم تپلی، ساختهٔ رضا میرلوحی آغاز کرد. او در سریال مختارنامه نقش عمر ابن سعد را بازی کرد.
نام: مهدی
نام خانوادگی: فخیم زاده
تاریخ تولد: ۱۳۲۱
محل تولد: تهران
تحصیلات: فارغ التحصیل ادبیات فرانسه
مهدی فخیم زاده متولد ۱۳۲۱ تهران، فارغ التحصیل ادبیات فرانسه از دانشکده ادبیات دانشگاه تهران است. وی فعالیت سینمایی را سال ۱۳۵۱ با بازی در فیلم «تپلی» به کارگردانی رضا میرلوحی آغاز کرد.
مهدی فخیم زاده یک رزمی کار است و جزو خانوادهٔ بزرگ کاراته کاران ایران میباشد. فخیم زاده یک فرزند دختر دارد.
مهدی فخیم زاده و همسرش
مهدی فخیم زاده از علاقه خود میگوید:
بیوگرافی مهدی فخیم زاده: من یک گیتار در منزل دارم که باور کنید در هیچ کلاسی هم شرکت نکرده ام ولی میتوانم سه آهنگ را با گیتارم بنوازم. زمانی که بیکار باشم کمی گیتار میزنم. موزیک زیاد گوش نمیدهم ولی آهنگهای سنتی را خیلی دوست دارم.
مهدی فخیم زاده در رشته ادبیات مشغول به تحصیل بود که در اواسط تحصیل علاوه بر این رشته وارد دانشکده هنرهای دراماتیک شد و همزمان در هر دو رشته مشغول به تحصیل شد. در سال ۱۳۵۱ وارد عرصه سینما شده و در فیلمهای مختلف به عنوان دستیار کارگردان حضور پیدا کرد.
وی فیلمنامههای متعددی را نوشته است. در سال ۱۳۵۳ اولین فیلم سینمایی اش را کارگردانی کرد. از جمله فیلم هائی که تاکنون کارگردانی کرده میتوان از میراث من، جنوب، تشریفات، مسافران مهتاب، تپش، بهار در پاییز، ساده لوح، خواستگاری، شتاب زده، همسر و همنفس و …نام برد.
بیوگرافی مهدی فخیم زاده: من در دانشکده ادبیات در رشته زبان فرانسه تحصیل کرده ام و دانشکده هنرهای دراماتیک را بدون اخذ لیسانس رها کردم و این خلاصهای از میزان تحصیلاتم است. بعد هم در رشته بازیگری، نویسندگی و کارگردانی مجموعهها و فیلمهای سینمایی تا کنون فعالیت داشته ام.
مدت زیادی است که ذهن خود را معطوف به کار پلیسی کرده اید آیا این دلیل خاصی دارد؟
بیوگرافی مهدی فخیم زاده: ژانر پلیسی را همیشه دوست داشته و به آن علاقهمند بودم. قبل از انقلاب اسلامی این فرصت داده نمیشد تا در این حوزه کار شود. بعد از انقلاب اسلامی در سال ۱۳۵۸ این فرصت پیش آمد و من فیلمی ساختم بنام “میراث من جنوب”، گرچه صرفا پلیسی نیست، اما با فضایی که در این فیلم بوجود میآید کار به نوعی شباهت به کار پلیسی دارد بعد از آن دوباره کشور در گیر یک نوع سیاست گزاری خاصی شد و باز کمتر کارهای پلیسی ارائه شد.
گرچه من در آن مدت درگیر سریالهای تاریخی مثل ولایت عشق و تنهاترین سردار بودم، اما بعد از آن بلافاصله دوباره شرایط ارائه کارهای پلیسی بوجود آمد.
من خیلی علاقمند بودم فیلم سینمایی پلیسی بسازم، چون به اندازه کافی مجموعههای تاریخی و فیلم ملودرام خانوادگی ساخته بودم. در آن زمان از طرف فرماندهی نیروی انتظامی تهران پیشنهاد ساخت کار پلیسی داده شد و من مجموعه خواب و بیدار را کار کردم و بعد از آن هم دوست داشتم و علاقمند بودم در این ژانر بمانم و کار کنم.
آیا قبل از نوشتن فیلمنامه برای هنر پیشه خاصی مینویسید، چون معمولا بازیگران سریالهایتان ثابت هستند؟
بیوگرافی مهدی فخیم زاده: شما اگر بر مبنای یک بازیگر بنویسید ممکن است آن بازیگر در آن مقطع بر سر کار دیگری باشد و نتواند با شما همکاری داشته باشد یا ممکن است با تهیه کننده کار به توافق نرسد بنابراین من همیشه نت مینویسم و برای بازیگر خاصی دیالوگ نمینویسم.
البته با بعضی از بازیگران راحت هستم آنها هم با من راحت هستند مثلا خانم رویا نونهالی و آقای محمد صادقی و دیگر دوستان. با هم قبلا کار کرده ایم از شیوه کار هم با خبر هستیم. سناریو نویسی مثل “کارتراش” روی مجسمه است شما باید کم کم یک شخصیت را به آن شکل دهید عقب و جلو ببرید تا به آن شخصیت مورد نظر برسید. بعد که آن شخصیت را در ذهن ساخته و پرداخته کردم پیش خود میگویم ایفای این شخصیت فلان بازیگر را میخواهد.
شما همیشه در فیلم و سریالهای خود نقشهای خاص را خودتان اجراء میکنید. با توجه به اینکه مخاطبان کاملا با شخصیت واقعی شما آشنا هستند آیا این دلیل خاصی دارد؟ آیا بازیگر دیگری نیست که آن نقش را بازی کند؟
همیشه بر این اعتقاد بوده ام که یک بازیگر باید هر نقشی را که به او میدهند خوب بازی کند. یک بازیگر باید خود شخصیت خوب داشته باشد، چون وجود این شخصیت خوب به بازیگر اجازه بازی میدهد. باید شخصیت خوب داشته باشد نه اینکه آدم خوبی باشد. چون ممکن است یک آدم خوب نتواند از عهده یک نقش منفی بر آید.
در بعضی مواقع هم ضرورت پیش میآید که خودم یک نقش را بازی کنم مثلا در سریال تنهاترین سردار به جرات میتوانم بگویم هیچ کس حاضر نشد نقش شمر را بازی کند و من مجبور شدم خودم آن نقش را بازی کنم، چون همگی معتقد بودند که از عکس العمل مردم درکوچه و بازار واهمه داشتند و میترسیدند. به همین خاطر گاهی اوقات ضرورت ایجاب میکرد که بعضی نقشهای خاص را خودم اجرا نمایم.
۱۳۶۲تفنگدار بازیگر
۱۳۹۷مشت آخر (بازیگر)
۱۳۵۱خانواده سرکار غضنفر (بازیگر)
۱۳۵۱ تپلی (بازیگر)
۱۳۵۲ مکافات (بازیگر)
۱۳۵۲ زن باکره (بازیگر، دستیار کارگردان)
۱۳۵۳ یاور (بازیگر)
۱۳۵۳ اسرار گنج دره جنی (بازیگر)
۱۳۵۴ همخون (بازیگر)
۱۳۵۴ مجازات (بازیگر، نویسنده، کارگردان)
۱۳۵۴ کمین (بازیگر، نویسنده)
۱۳۵۴ پلنگ در شب (بازیگر)
۱۳۵۴ حسرت (نویسنده)
۱۳۵۵ پیشکسوت (بازیگر، نویسنده)
۱۳۵۵ پشمالو (بازیگر، نویسنده، کارگردان)
۱۳۵۶ در شهر خبری نیست (کارگردان، تهیهکننده)
۱۳۵۶ هزار بار مردن (بازیگر)
۱۳۵۶ فری دست قشنگ (بازیگر، نویسنده، کارگردان)
۱۳۵۶ غربتیها (بازیگر)
۱۳۵۷ زخم خنجر رفیق (بازیگر)
۱۳۵۷ به دادم برس رفیق (بازیگر، نویسنده، کارگردان، تهیهکننده)
۱۳۶۰ میراث من جنون (بازیگر، نویسنده، کارگردان، تهیهکننده)
۱۳۶۰ اشباح (بازیگر، طرح اولیه داستان)
۱۳۶۲ زخمه (بازیگر)
۱۳۶۲ خاک و خون (بازیگر)
۱۳۶۲ تفنگدار (بازیگر)
۱۳۶۳ فرار (بازیگر)
۱۳۶۴ جدال (بازیگر)
۱۳۶۴ تشریفات (بازیگر، نویسنده، کارگردان)
۱۳۶۶ مسافران مهتاب (بازیگر، نویسنده، کارگردان، تهیهکننده)
۱۳۶۶ بهار در پاییز (بازیگر، نویسنده، کارگردان)
۱۳۶۷ تپش (نویسنده، کارگردان)
۱۳۶۸ خواستگاری (نویسنده، کارگردان، طراح لباس)
۱۳۶۹ رنو تهران – ۲۹ (بازیگر)
۱۳۷۰ شتابزده (بازیگر، نویسنده، کارگردان، تهیهکننده، طراح صحنه و لباس)
۱۳۷۰ سادهلوح (نویسنده، کارگردان، طراح صحنه و لباس)
۱۳۷۲ تاواریش (بازیگر، نویسنده، کارگردان، تهیهکننده، طراح لباس)
۱۳۷۲ همسفر (نویسنده، کارگردان)
۱۳۷۲ همسر (نویسنده، کارگردان)
۱۳۷۶ کلید ازدواج (مشاور فیلمنامه)
۱۳۸۲ همنفس (بازیگر، نویسنده، کارگردان)
۱۳۸۳ ازدواج به سبک ایرانی (مشاور کارگردان)
۱۳۹۲ آذر، شهدخت، پرویز و دیگران (بازیگر)
۱۳۹۶ به وقت خماری (بازیگر)
۱۳۹۶ سوء تفاهم (بازیگر)
۱۳۹۷ مشت آخر (کارگردان، نویسنده، بازیگر)
دیپلم افتخار بهترین فیلمنامه برای فیلم شتابزده، دهمین جشنواره فیلم فجر، ۱۳۷۰
تقدیر برای نوشتن فیلمنامه برای فیلم همسر، دوازدهمین جشنواره فیلم فجر، ۱۳۷۲
تقدیر به عنوان بهترین بازیگر نقش مکمل مرد، برای بازی در فیلم تاواریش، دوازدهمین جشنواره فیلم فجر، ۱۳۷۲
انتخاب فیلم همسر – ۱۳۷۲ به عنوان چهارمین فیلم سال در نهمین دوره منتخب نویسندگان و منتقدان در سال ۱۳۷۳