فرارو- زینک برای بسیاری از عملکردهای سلولی مورد نیاز است و به اطمینان از عملکرد صحیح بدن کمک میکند.
به گزارش فرارو به نقل از استار اینسایدر، بسته به اینکه رژیم غذایی شما چقدر محدود است یا اگر از بیماریهای خاصی رنج میبرید، سطح زینک شما ممکن است پایین باشد. کمبود این ماده معدنی میتواند منجر به مجموعهای از علائم نامطلوب شود. بسیاری از این علائم را میتوان از طریق مصرف زینک از طریق غذاها یا مکملها کنترل کرد.
زینک یک ماده معدنی مهم برای عملکردهای بدن است و به مبارزه با عفونتها، تولید سلولهای جدید و ایجاد دی انای کمک میکند. زینک به عنوان یک آنتی اکسیدان در نظر گرفته میشود که از سلولها در برابر آسیب اکسیداتیو محافظت میکند. زینک در رشد و تکامل بدن نقش مهمی دارد و همچنین نقش مهمی برای کمک به بهبود زخمها دارد.
بسته به شرایط پزشکی که جذب زینک را کاهش میدهد ممکن است به اندازه کافی غذاهای غنی از زینک مصرف کنید و همچنان کمبود این ماده معدنی را تجربه کنید. به عنوان مثال، بیماری سلول داسی شکل، دیابت، سرطان، مشکلات گوارشی و بیماریهای کلیوی میتواند منجر به کمبود زینک شود. برخی داروها نیز میتوانند بر جذب زینک اثر بگذارند. برخی از این داروها شامل دیورتیکها، آنتی بیوتیکها و پنی سیامین میشوند. مکملهای آهن نیز میتوانند در جذب زینک اختلال ایجاد کنند. در هنگام بارداری یا شیردهی، کودک در حال رشد مواد مغذی زیادی مصرف میکند. به همین دلیل، در این دوران کمبود زینک بسیار رایج است.
سطوح پایین زینک میتواند باعث ریزش مو شود. اگرچه ارتباط بین کمبود زینک و ریزش مو به طور کامل شناخته شده نیست، اما مشخص شده است افرادی که از ریزش مو رنج میبرند سطوح پایینتری از این ماده معدنی را در بدن خود دارند. در مطالعات، از زینک موضعی و خوراکی برای درمان ریزش مو استفاده شده است که نتایج مثبتی نشان داده است. با این حال، ریزش مو میتواند به عوامل دیگری نیز مرتبط باشد.
آکنه و جوش صورت دلایل بالقوه زیادی دارد. آرایش، مراقبت از پوست، برخی غذاها، هورمونها یا حتی روبالشیهای کثیف میتوانند مقصر اصلی باشند. با این حال، اگر این نگرانیها را برطرف کردهاید و همچنان از مشکلات پوستی رنج میبرید بهتر است سطح زینک بدنتان را بررسی کنید. زینک دارای خواص ضد التهابی است و میزان روغن و باکتریهای محرک آکنه بر روی پوست را کاهش میدهد. زینک موضعی و خوراکی در برخی موارد به رفع جوشها کمک کرده است.
تعدادی از بیماریهای مزمن با کمبود زینک مرتبط باشند. دیابت، آترواسکلروز، آلزایمر، اختلالات عصبی و بیماریهای خود ایمنی از جمله این بیماریها هستند. زینک باعث تقویت سیستم ایمنی بدن میشود و باعث رشد سالم سلولها میشود. اگر زینک کافی وجود نداشته باشد، بدن نمیتواند با رادیکالهای آزاد و افزایش التهاب مبارزه کند. این عوامل با شرایط سلامتی مزمن مرتبط هستند.
زینک یک ماده معدنی ضروری برای عملکرد صحیح سیستم ایمنی است. بدون آن، بریدگیها و خراشها به دلیل نقشی که در رشد و ترمیم سلولی دارد، ممکن است مدت زیادی طول بکشد تا بهبود یابد. کمبود زینک همچنین میتواند احتمال ابتلا به عفونتهای باکتریایی یا ویروسی را بیشتر کند.
چشم حاوی مقدار زیادی زینک است. شبکیه حاوی مقادیر زیادی زینک است که برای کمک به انتقال ویتامین آ از کبد به شبکیه استفاده میشود. این ویتامین آ با رسیدن به شبکیه، رنگدانههای محافظی را در چشم تولید میکند که نقش کلیدی در حفظ دید واضح دارند. کمبود زینک میتواند باعث ضعف بینایی شود.
زینک در چگونگی تجربه چندین حواس، به ویژه چشایی و بویایی، نقش دارد. اگر فردی کمبود زینک داشته باشد، تجربه مزه اصلی غذاها برای او مشکل خواهد شد. بر اساس تحقیقات موجود، افرادی که برای درمان اختلالات چشایی ا زینک استفاده کردند بهبود شگفت انگیزی را تجربه کردند.
کمبود زینک میتواند شنوایی را مختل کند. در یک مطالعه بر روی افراد مبتلا به وزوز گوش (نوعی زنگ زدن در گوش)، ۱۲ درصد کمبود زینک داشتند. علائم آنها همچنین بسیار شدیدتر از سایر شرکت کنندگان بود. اعتقاد بر این است که زینک میتواند به عنوان یک آنتی اکسیدان عمل کند و التهاب در گوش داخلی (حلزون گوش) را کاهش دهد.
کودکان نیز میتوانند دچار علائم کمبود زینک شوند. با توجه به تأثیر این ماده معدنی بر رشد و تکامل سلولی، کمبود آن میتواند به معنی توقف رشد باشد. کمبود زینک در کودکانی که به خوبی غذا نمیخورند یا به پروتئین حیوانی (یکی از بهترین منابع غذایی زینک) دسترسی ندارند، شایعتر است.
مطالعات نشان دادهاند کمبود زینک باعث ایجاد رفتارهایی افسردگی مانند میشود. پس از مصرف کافی زینک این علائم از بین رفتند.
زینک همچنین میتواند بر سطوح هورمونهایی که به شما میگویند چه زمانی بدن شما گرسنه یا سیر است، تأثیر میگذارد. این هورمونهای سیری تحت تأثیر کمبود زینک قرار میگیرند و باعث کاهش اشتها میشوند که میتواند منجر به کاهش وزن غیرقابل توجیه شود.
زینک برای پاسخ ایمنی به مشکلات روده ضروری است. کمبود زینک میتواند به اسهال منجر شود. این به نوبه خود میتواند کمبود زینک را شدیدتر کند، زیرا از جذب مناسب مواد مغذی جلوگیری میکند.
صدفها حاوی بیشترین میزان زینک در هر وعده هستند. سایر غذاهای سرشار از زینک عبارتند از: گوشت قرمز، مرغ، گوشت خوک، غذاهای دریایی، ماهی، آجیل و محصولات لبنی مانند ماست و پنیر). اگر از یک رژیم غذایی محدود گیاهخواری پیروی میکنید، مواد غذایی مانند لوبیا، عدس و نان سبوس دار را انتخاب کنید تا میزان زینک مورد نیاز خود را تامین کنید. اگر به دلیل شرایط سلامتی در جذب زینک از غذا مشکل دارید، مکملها ممکن است برای شما بهترین گزینه باشد. در صورت امکان مکملی را انتخاب کنید که حاوی مس باشد، زیرا مکمل زینک میتواند مس را از بدن تخلیه کند.