هشدار پزشکان درباره خطرات بوسیدن نوزاد

وقتی چهره بامزه یک نوزاد را می‌بینید، شاید دوست داشته باشید که او را بوسه‌باران کنید، اما پزشکان هشدار داده‌اند که بوسیدن نوزادان می‌تواند سلامت آن‌ها را به خطر بیندازد.

دکتر کاران راجان به میلیون‌ها دنبال‌کننده خود در تیک‌تاک هشدار داده که صورت و دهان ما مملو از میکروب‌ها و ویروس‌هایی است که می‌توانند به‌راحتی به یک نوزاد منتقل شوند.

به گزارش روزیاتو، درحالی‌که بزرگسالان سیستم ایمنی قوی‌تری دارند و اغلب هنگام مواجهه با میکروب‌ها فقط دچار سرماخوردگی خفیفی می‌شوند، این امر برای نوزادان زیر سه ماه صدق نمی‌کند.

سیستم ایمنی نوزادان هنوز در حال یادگیری و سازگاری است و در مقابل عوامل خارجی ایمنی زیادی ندارد.

بنابراین، اگر ویروس یا باکتری به نوزاد منتقل شود، ممکن است که به مغز او راه یابد و باعث ایجاد مشکلات خطرناکی شود.

دکتر راجان در واکنش به ویدیویی که در آن زنی برای بوسیدن خواهرزاده‌اش، صورت خود را با چسب پوشانده بود، این هشدار را داد.

دکتر راج در ویدیوی پربازدید خود گفت که بهتر است به طور کلی از بوسیدن نوزادان صرف نظر کنید.

او توضیح داد که سیستم ایمنی نوزادان مانند یک نرم‌افزار در حال به‌روزرسانی است و حساسیت زیادی به عفونت‌ها دارد.

حتی عفونت‌هایی که برای کودکان و بزرگسالان مشکلی ایجاد نمی‌کنند، مثل سرماخوردگی‌های ساده، ممکن است برای نوزادان تهدیدکننده باشند.

دکتر راج پیشنهاد می‌کند که حتی اعضای خانواده هم بهتر است تا دو یا سه ماهگی نوزاد برای بوسیدن او صبر کنند تا سیستم ایمنی‌اش قوی‌تر شود.

البته بوسه‌های گاه‌به‌گاه والدین به دلیل اثرات مثبتی که در پیوند عاطفی با نوزاد دارد، می‌تواند ارزشمند باشد، البته درصورتی‌که والدین سرماخوردگی یا تبخال نداشته باشند.

تماس فیزیکی با والدین برای رشد نوزاد ضروری است و احتمال ابتلا به پاتوژن‌های جدید از والدین کمتر است.

کارشناسان هشدار داده‌اند که برخی عفونت‌های ویروسی که می‌توانند از طریق بوسه منتقل شوند، ممکن است در نوزادان عوارضی جدی مانند ذات‌الریه ایجاد کنند.

به گفته دکتر موریل مِزو، متخصص اطفال در بیمارستان پورتلند در لندن، درحالی‌که بزرگسالان می‌توانند سرماخوردگی، سرفه یا تب را به‌راحتی تحمل کنند، نوزادان ممکن است به‌شدت تحت تأثیر این علائم قرار گیرند.

او به‌عنوان نمونه تبخال را مثال زد که توسط ویروس هرپس سیمپلکس ایجاد شده و در بزرگسالان معمولاً خود به خود خوب می‌شود.