رودخانه قزل اوزن یکی از بلندترین و پرآبترین رودخانههای ایران است که از کوههای چهل چشمه استان کردستان سرچشمه میگیرد و بعد از عبور از چند استان در نهایت با اتصال به سفیدرود به دریای خزر میریزد. حجم عظیم آب رودخانه قزل اوزن همواره میزبان ماهیهای زیادی است که حتی در فصول گرم سال نیز به دلیل دائمی بودن رودخانه به حیات خود ادامه میدهند. اما خشکسالی و کمبود بارشهای کم سابقه امسال، سبب خشک شدن کامل رودخانه قزل اوزن و تلف شدن تعداد زیادی از آبزیان این رودخانه شده است. حجم آبزیان تلف شده در بخشهایی از قزل اوزن به قدری زیاد است که بوی تعفن از فاصله چند کیلومتری آن به مشام میرسد و مانع نزدیکی به ساحل رودخانه میشود.
بارشهای پاییزه اخیر در شمال غرب کشور سبب بالا آمدن آب رودخانه و افزایش عمق قزل اوزن شده است به طوری که افراد محلی ساکن روستاهای اطراف رودخانه حتی با تراکتورها و ماشینهای سنگین نیز قادر به عبور از عرض رودخانه نیستند.
فعالان محیطزیست برای جلوگیری از ساخت سد «ایالو» به وزیر نیرو نامه نوشتند
«ایالو» را از همان ابتدا با مخفیکاری ساختند؛ بدون ارزیابی محیط زیستی و بدون مجوز. حالا این سد که سال ٩١ روی رودخانه قزل اوزن در شهرستان «ماه نشان» ساخته شده و سال ٩٤ به ساخت غیرمجاز آن پی بردهاند تا ٤٠درصد پیشروی کرده و با این حال کسی جلودارش نیست.