«جامعه هدف صداوسیما برای سانسور بیشتر، زنها هستند، اما موضوع اینجاست که سانسورهای صداوسیما خیلی وقتها از حذف جنبههای پوشش و ظاهر هم فراتر رفته و گاهی به مفهوم اثر لطمه زده است. نمونهاش همان کارتونها و فیلمهای پرطرفداری است که در دهههای ۶۰ و ۷۰ از تلویزیون پخش میشدند و سانسور تا حدی پیش میرفت که محتوای اثر به کلی دستخوش تغییر میشد».