مسجد جامع اصفهان، یکی از باشکوهترین و قدیمیترین مساجد ایران و جهان اسلام است که نمایانگر تحولات معماری اسلامی در طول بیش از پنج قرن است. این مسجد که در مرکز شهر اصفهان قرار دارد، تاریخچهای طولانی و پیچیده دارد و ساخت آن به دوران سلسلههای مختلف از جمله سلجوقیان، ایلخانیان، مظفریان، تیموریان و صفویان برمیگردد. ویژگی برجسته مسجد جامع اصفهان، تنوع و تکامل سبکهای معماری است که در بخشهای مختلف آن مشاهده میشود. این مسجد با داشتن چهار ایوان بزرگ، گنبدهای متعدد، شبستانهای وسیع و حیاط مرکزی، یک نمونه بینظیر از معماری اسلامی است. ایوان جنوبی که به «ایوان قیصریه» معروف است، با کاشیکاریهای زیبا و کتیبههای قرآنی تزئین شده و یکی از شاهکارهای هنر معماری اسلامی به شمار میرود. گنبد نظامالملک و گنبد تاجالملک از دیگر بخشهای برجسته این مسجد هستند که هر کدام با سبک خاص خود و تزئینات گچبری و آجری، نشاندهنده اوج هنر معماری و مهندسی در زمان خود هستند. همچنین، استفاده از نور و سایه در طراحی این مسجد به گونهای است که فضای معنوی و روحانی آن را تقویت میکند. مسجد جامع اصفهان به عنوان یک میراث جهانی در فهرست یونسکو ثبت شده است.
هندسه پیچیدهای که در شرق یافت میشود الهام بخش سازندگان برخی از زیباترین سازههای جهان است و فضاهایی را ایجاد میکند که روح آن را منتقل میکند
گردشگران، مسجد «نصیر الملک» را به مسجد صورتی میشناسند و ترکیب رنگهاست که آنها را ذوق زده میکند.