گزارش دبیرخانه سازمان ملل راه اجرای سیاستهای کاخ سفید علیه ایران را هموار میکند
در واقع گوترش ادعاهای عربستان و آمریکا درباره مداخله ایران در یمن را تایید کرده است. چنین اقدامی، میتواند علاوه بر توجیه جنگ عربستان در یمن، روند واردات سلاح توسط عربستان را تشدید کند. عربستان به تازگی قراردادهای تسلیحاتی جدیدی با بریتانیا امضا کرده که شامل سامانههای پدافند موشکی میشوند. افزون بر این، عربستان ممکن است با استناد به گزارش گوترش، کشورهای غربی را برای فروش تسلیحات پیشرفتهتر به آن تحت فشار قرار دهد.
جمع بندی مقامات اطلاعاتی اسرائیلی این است که در حال حاضر، ایران دست بالا را دارد. از دیدگاه این مقامات، خروج تدریجی آمریکا از خاورمیانه، خصوصا از سوریه و پاسخ مستقیم ندادن به حمله موشکی و پهپادی ۱۴ سپتامبر به تاسیسات نفتی عربستان، که آمریکا و اسرائیل مسئولیت آن را به گردن ایران انداختند، وضعیت جدیدی ایجاد کرده که در آن، ایران بدون نگرانی برنامههای خود را جلو میبرد. در نتیجه، اسرائیلیها وقوع حملات به اسرائیل را بعید نمیدانند.
درست است که عربستان در حال حاضر، حدود ۱۰ درصد نفت جهان را تولید میکند، اما آمریکا در سالهای اخیر به بزرگترین تولیدکننده نفت جهان تبدیل شده و فقط در دو سال گذشته وابستگی آن به نفت عربستان، ۵۰ درصد کمتر شده است. خودکفایی نسبی آمریکا در زمینه نفت، برای خاورمیانه تبعات مهمی داشت. واشنگتن با اتکا به همین خودکفایی، تمام معافیتهای تحریمی فروش نفت ایران را لغو کرد. ولی در عین حال، حمایت نظامی آمریکا از عربستان هم کمتر شد.
جنکینز، تنها کسی نیست که استراتژی تحریمی کاخ سفید را موثر میداند. ترامپ و دیگر جریانهای سیاسی همفکر او، مدام بر این نکته تاکید میکنند که تحریمها، در حال «کشتن» اقتصاد ایران هستند. بنابراین، فقط زمان لازم است تا اثرات نهایی آنها، مشخص شود. رئیسجمهور آمریکا با تاکید بر لزوم اعمال تحریم بر ایران و خودداری از پاسخ نظامی به این کشور، بار دیگر نشان داد که او بر اثرگذاری تحریمها در بلندمدت شرط بندی کرده و این سیاست را برای تغییر محاسبات ایران مناسب میداند.
در اثر ماجرای آرامکو، اختلافات میان تهران و واشنگتن به حدی تشدید شد که نه تنها سیگنالی درباره احتمال تنشزدایی در سازمان ملل دیده نمیشود، بلکه همه شواهد و قراین از این حکایت دارند که نشست آتی مجمع عمومی ممکن است به صحنه نبرد دیپلماتیک ایران و آمریکا تبدیل شود. آمریکا، با تاخیر و بیمیلی، ویزای هیئت ایران را صادر کرد و بر لزوم مشارکت شورای امنیت سازمان ملل در پرونده حمله به تاسیسات نفتی عربستان اصرار ورزید. عربستان نیز، در همین خصوص، دو نامه به سازمان ملل ارسال کرده است.
ابوطالب در پایان نوشت: «اگر بنا باشد که با شفافیت با وضعیت (فعلی) تعامل کنیم، باید بفهمیم که ما تنها هستیم و بر همین اساس امورمان را تدبیر کنیم. متحدان دیروز، دیگر مانند قبل نیستند.»
پس از چند هفته خوشبینی نسبت به احتمال آب شدن یخ روابط ایران و آمریکا در نشست آتی سازمان ملل، حمله به تاسیسات نفتی عربستان ، ناگهان فضا را مجددا تنش آلود کرد و خاورمیانه را بار دیگر در آستانه یک درگیری نظامی وایرنگر قرار داده است. در پی تحریم کل صادرات نفت ایران در ماه مه گذشته، منازعه تهران و واشنگتن به مرحله حساسی رسیده و مستلزم یک راه حل نهایی است، شاید طرفهای مستقل بین المللی، این بار هم بتوانند تبعات حمله به عربستان را کنترل کنند، اما این کنترل کاملا موقتی است و هر لحظه امکان خروج تنشها از کنترل وجود دارد.