خالو قنبر راستگو راوی ترانههای کوچه خیابانهای هرمزگان و نوازندهٔ ساز جفتی، در حاشیهٔ جشنواره موسیقی نواحی، که چند روز پیش به پایان رسید، کنار گروه بیرَمُن کِیدی نشست و چند دقیقهای با این گروه ساز زد و خواند. دو سال قبل شیوهٔ نوازندگی خالو به عنوان میراث معنوی ایران ثبت شد. گروه بیرمن کیدی را تعدادی از زنان هنرمند هرمزگانی سال ۹۱ با هدف اجرا و شناساندن موسیقی اصیل شهر و دیارشان تشکیل دادند و امسال یکی از گروههای شرکتکننده در جشنوارهٔ موسیقی نواحی بودند. ترانهٔ معروف «ممد عیدعلی» که به ممد حیدری مشهور شده است را با اجرای خالو قنبر راستگو و این گروه دوستداشتنی را ببینید و لذت ببرید.
سوال این است که در میان تمامی اشکال موسیقایی یک ناحیه کدام اصیل تر هستند؟ آیا آن نوع از موسیقی که به بنیان های موسیقی محلی نزدیکتریند اصیل تر نیز هستند؟ آیا اصالت را می بایست تنها در اجرای راویان دست اول موسیقی هر منطقه جست؟ معیار تشخیص یک قطعه اصیل چیست؟
یادداشت
در جوامع رو به تجدد که در آنها می توان نشانه های سنت و مدرنیته را در کنار هم دید، به سختی می توان بر رویدادی فرهنگی انگشت گذاشت و آنرا در یکی از مقولات سنتی یا مدرن طبقه بندی کرد.
کنسرت موسیقی سنتی محلی بانوان با عنوان « آوای طلوع» به سرپرستی و خوانندگی «زهره فیروزی»، 31 خردادماه در سالن اصلی فرهنگسرای نیاوران با اجرای قطعات از نواحی ایران به اجرا درمیآید.