اصغر میرفردی در اعتماد نوشت: انسجام اجتماعی هر جامعه‌ای در گرو مناسباتی است که حتی با وجود اختلاف اندیشه، گروه‌های گوناگون جامعه را برای رسیدن به هدف جامعه‌وی همچون توسعه و سربلندی یک سرزمین متحد و منسجم می‌سازد.
رای داشتن چنین مناسباتی، وجود مجموعه‌ای از ساختار‌ها و تشکل‌ها ضرورت دارند. این ساختار‌ها و تشکل‌ها حوزه عمومی را شکل خواهند داد که با بهره‌گیری از سرمایه اجتماعی فراگیر جامعه به آسان‌سازی روابط و تعاملات سیاسی، اجتماعی و اقتصادی کمک می‌کنند.
سرمایه اجتماعی ضمن آنکه برآمده از تجربه زیسته افراد و گروه‌ها در یک جامعه است، جامعه را در برابر شکاف‌ها و تعارض‌های ویرانگر حفظ می‌کند. به گونه متقابل، هر گونه شکافی که افراد، گروه‌ها و نهاد‌ها را از یکدیگر دور ساخته و رو در روی یکدیگر قرار بدهد، به فرسایش سرمایه اجتماعی و افزایش خودویرانگری جامعه خواهد انجامید.
«خودمحورپنداری» در هر قالب و شکلی همچون کنش‌های گروه‌های قومی، نژادی، سیاسی، عقیدتی، مذهبی، صنفی و شغلی باشد؛ جامعه را از داشتن سرمایه و انسجام اجتماعی دور ساخته و به سراشیبی سقوط خواهد کشانید.
برای دوری از «خودمحورپنداری»، تمسک به میثاق اجتماعی یا همان قانون اساسی و پذیرش تنوع دیدگاه‌ها چاره‌ساز خواهد بود. برنتابیدن نقد، نظر و اعتراض شهروندان از سوی بخشی از جامعه، به شکاف بیشتر در جامعه خواهد انجامید؛ چنین شکافی در صورت گسترش پیدا کردن، پیامد‌های هولناکی برای ادامه حیات جامعه و نظام اجتماعی و سیاسی آن خواهد داشت.
کوبیدن بر طبل نفرت و دشمنی، تهمت و برچسب‌های گوناگون، تهدید منتقدان، تخریب و ترور شخصیت افراد و گروه‌ها، عامل بیگانه دانستن منتقدان و. از جمله اقداماتی است که به شکاف اجتماعی فزاینده در جامعه منجر می‌شود.
جامعه‌ای که در آن افراد با بهره‌گیری از مناسبات مدنی و اخلاقی و بر اساس میثاق اجتماعی در تعامل با یکدیگر به تقویت نظام اجتماعی یاری می‌رسانند و با سرمایه اجتماعی بالا گونه‌ای از نظم درونی را پایه‌ریزی می‌کنند، جامعه سعادتمند و دارای آرامش است.
بدون وجود این مناسبات، آرامشی که با نظم بیرونی به دست آید، برای داشتن یک جامعه امن، توسعه‌یافته و پویا کارآمد و دیرپا نخواهد بود و در هر بزنگاهی، جامعه دچار ناآرامی و تلاطم می‌شود. بود یا نبود شکاف‌های اجتماعی، راز و رمز میزان آرامش و همدلی انسجام‌بخش در جامعه است.
اگر به مخاطرات شکاف‌های اجتماعی توجه می‌شد، در جامعه ما برخی افراد و گروه‌ها بدون اندیشه به طرح مواضعی نمی‌پرداختند که جامعه را چندپاره سازد. جامعه پویا، دارای حرکت است و شهروندان در زمینه‌های گوناگون اظهارنظر و نقد می‌کنند.
این اظهارنظر و نقد‌ها را باید بسان فرصت پویایی جامعه دانست نه آنکه آن را تهدیدی پنداشت که برای زدودن آن، نبردی کرداری و گفتاری به راه انداخت و داغ و درفش فراهم شود یا شهروندان را عامل اجرای اهداف بیگانگان معرفی نمود و صفت‌های ناپسندی بدان‌ها نسبت داد.
در این روز‌ها که جامعه درگیر اعتراض و ناآرامی است، بیشتر واژگانی که نوشته و گفته می‌شوند، سرشار از اتهام، ناسزا و نفرت‌پراکنی است و شوربختانه چنین رویه‌ای شکاف اجتماعی پدیدار شده در جامعه را ژرف‌تر خواهد ساخت.
هر کردار و گفتار سیاسی و اجتماعی باید برآمده از اندیشه و درک مصلحت عمومی جامعه و به دور از جهت‌گیری حساسی و مقطعی باشد، زیرا گفتار و کردار نیندیشیده و بدون ضابطه به ویژه از سوی کارگزاران برای جامعه ویرانگر خواهد بود.
درک واقعیات جامعه، تبیین کارشناسانه رخدادها، پرهیز از اقدامات شتابزده و هیجانی برای مدیریت پیامد‌های شکاف‌های اجتماعی کارگشا خواهد بود.
دارک اما خندهدار؛ جدیدترین سریالهای کرهای تاریک با ته مزه کمدی 
۷چیز که دیگر نباید برای بچهها بخرید! 
علل رایج خرابی غذاساز + راهکارهای رفع آن 
هشدار واستو؛ ۷ گیاه مرموز که ممکن است انرژی منفی داشته باشند 
استایل با پافر؛ ۷ استایل کژوال برای گرم ماندن و جذاب به نظر رسیدن 
۶ حقه خاص که فورا آشپزخانه شما را به مکانی لاکچری تبدیل می‌کند! 
