کلوپ «پیکانسواران ایران» به مناسبت ۵۶ سالگی خودروی پیکان، روز جمعه، ۱۵ اردیبهشت ۱۴۰۲، همایشی در محدوده برج میلاد تهران برگزار کرد. در این همایش برخی پیکانبازها با آپشنهایی که روی این انگلیسی بهیادماندنی ارزش آن را میلیاردی میدانستند.
به گزارش تجارتنیوز، کلوپ «پیکانسواران ایران» در ۱۵ اردیبهشت ۱۴۰۲ یک گردهمایی به مناسبت ۵۶ سالگی پیکان برگزار کرد تا دارندگان و علاقهمندان این خودروی نوستالژیک، به این بهانه گرد هم آیند.
به گفته مدیریت کلوپ در این همایش بیش از ۵۰۰ دستگاه از انواع پیکان اعم از جوانان، دولوکس، کار، تاکسی، اتوماتیک و وانت در پارکینگ شماره سه برج میلاد حضور یافتند.
هیلمن هانتر یا روتس ارو قبل از ورودش به ایران، تا ۱۲ سال در کشور انگلستان تولید میشد. سرانجام با انعقاد قراردادی میان ایران ناسیونال و گروه صنعتی روتس انگلستان که درحال ورشکستگی بود، تولید این خودرو در داخل کشور آغاز شد.
پیکان در رده خودروهای سدان قرار میگیرد که بین سالهای ۱۳۴۶ تا ۱۳۸۴ تولید میشد. این خودروی بهیادماندنی در واقع همان فیسلیفت هیلمن هانتر است که سال ۴۶ در شرکت ایران ناسیونال (ایران خودروی فعلی) روی خط تولید رفت.
این سدان انگلیسی با مدلهای جوانان، دولوکس، کار، وانت، موتور پژویی، دنده اتومات و … در کشور تولید شد که هرکدام تفاوتهایی با سایر مدلها داشتند.
به دلیل استقبال بینظیر ایرانیان از این سدان جذاب، مدل جوانان آن معرفی شد. پیکان جوانان حجم موتوری یکسان داشت. اما از سرسیلندر آلومینیومی و دو عدد کاربراتور بهره میبرد که منجر به تولید قدرت بالاتر و در نتیجه سرعت بیشتر میشد. جلوپنجره جدید و چهار عدد چراغ جلو از جمله تفاوتهای این خودرو با مدلهای دیگر بود.
این مدل با سپر شمشیری و چهار عدد چراغ دایرهای طراحی شده بود که یکی از پرطرفدارترین مدلهای پیکان بود. دولوکس برای اولین بار در سال ۴۶ روی خط تولید رفت و در سالهای ۵۷ و ۵۹ فیسلیفتی را تجربه کرد.
این نسخه شباهت بسیاری به مدل دولوکس داشت. اما از لحاظ فنی دارای پیشرانه قویتر ۷۳ اسبی و گیربکس چهار سرعته اتوماتیک بود. همچنین شیشههای جلوی نسخه اتومات، برقی بود.
بعد از اتمام جنگ، شرکت ایران خودرو تصمیم به ارائه نسخه جدیدی از این خودرو با پیشرانه و سیستم تعلیق پژو ۵۰۴ در سال ۱۳۶۹ گرفت. پیشرانههای ۱.۸ لیتری ۹۸ اسبی و ۲ لیتری ۱۱۸ اسبی که وقتی روی بدنه سبک وزن پیکان سوار میشد، قدرت و شتاب بینظیری به آن میبخشید. تولید این نسخه هفت سال بعد بهدلیل هماهنگ نبودن پیشرانه با بدنه متوقف شد.
این نسخه تقریبا از آخرین مدلهای تولیدی پیکان بود که بین سالهای ۱۳۷۴ تا ۱۳۸۳ با پیشرانه ۱.۶ لیتری مگا موتور توسط شرکت ایران خودرو تولید شد. این پیشرانه از قدرت پایینتری نسبت به پیشرانههای ۱.۸ و ۲ لیتری پژو داشت.
این همایش با حضور بیش از ۵۰۰ خودرو از انواع پیکان در تاریخ ۱۵ اردیبهشت ماه برگزار شد. در این میان، خودروهایی بهچشم میخورد که باوجود اینکه سالها از تولیدشان میگذرد، هنوز مثل روز اول سالم بوده و میدرخشیدند.
وقتی که با مالک این خودروهای نوستالژی صحبت میکردم، متوجه عشق و علاقه آنان به پیکانهایشان میشدم. مالکانی که با پرسیدن ارزش خودروهایشان، ناراحت میشدند و قیمتی برایش تعیین نمیکردند.
اما به گفته آنان، یک پیکان قدیمی که در شرایط خوب و فابریک نگهداری شده باشد، بعضا قیمتهای بالای یک میلیارد تومان پیدا میکند. درحالی که اولین پیکان تولید شده در سال ۱۳۴۶ به قیمت ۱۳ هزار و ۱۰۰ تومان توسط ایران ناسیونال به فروش میرسید.
یکی از زیباترین پیکانهای همایش، پیکان انگلیسی بود که بهصورت سفارشی در سال ۱۳۵۰ وارد کشور شده بود. این خودروی دنده اتوماتیک از صندلیهای عقب دو تکه بهره میبرد و فرمان آن در سمت راست قرار دارد. طبق ادعای مالک، این پیکان انگلیسی در بازار قیمت ندارد، اما پیشنهاد تعویض آن با بیامو ۵۲۸ جدید را، رد کرده بودند.
از دیگر پیکانهای جالب همایش، مدل اتوماتیک به رنگ دلفینی بوده و به گفته مالک، تک برگ سند مدل ۱۳۵۶ است که کارکردی کمتر از ۱۰۰ هزار کیلومتر دارد.