اعماق همکاری چین و روسیه

فرارو- کشتی موسوم به نیونیو پولار بیر در شب ۷ اکتبر بسیار شلوغ به نظر می‌رسید. آن کشتی باری چینی مظنون بود که به حداقل دو کابل مخابراتی زیر آب و یک خط لوله گاز طبیعی در دریای بالتیک پیش از حرکت به سمت ساحل امن آب‌های روسیه، آسیب رسانده است. جسارت در اقدام به خرابکاری همراه با مالکیت مبهم کشتی نشان می‌دهد که چین و روسیه اکنون در تلاش‌های هماهنگ برای تضعیف غرب در حال همکاری با یکدیگر هستند.

به گزارش فرارو به نقل از نشنال اینترست، سکوت نسبی دولت بایدن در مورد این گونه حوادث ممکن است ناشی از خشم ناشی از انتشار عمومی ارزیابی‌های اطلاعاتی طبقه بندی شده باشد. هم چنین، این احتمال وجود دارد که رفتار دولت بایدن بازتاب دهنده تمایل به اجتناب از ایجاد بحران دیگری باشد. عامل بازدارنده سوم نیز ممکن است در جریان بوده باشد. در زمان وقوع این حادثه جو بایدن رئیس‌جمهور آمریکا به شدت به دنبال برگزاری نشستی با شی جین پینگ رئیس‌جمهور چین در جریان اجلاس سران آپک در سنفرانسیسکو بود. در نتیجه، دولت بایدن قصد نداشت هیچ حادثه و رخدادی در آن تصمیم دیدار خللی ایجاد نماید.

دست کنگره دراین باره بسته نیست و برخی از اعضای کنگره پیش‌تر از دولت بایدن خواسته بودند تا اطلاعات محرمانه‌ای را در مورد خرابکاری در دریای بالتیک ارائه دهد. سیاستگذاران قطعا به اطلاعات بیش تری نیاز دارند و آنان نیازمند درک بهتر از رابطه صمیمانه بین ولادیمیر پوتین و شی هستند تا مشخص نمایند که ایالات متحده و متحدان اش چگونه می‌توانند از حملات هیبریدی مشابه در آینده جلوگیری کنند.

آن چه می‌دانیم این است که در ساعات اولیه ۸ اکتبر اپراتور‌های سیستم انتقال استونی و فنلاند افت فشار ناگهانی را در بالتیک کانکتور،  خط لوله گاز طبیعی به طول ۷۷ کیلومتر که از فنلاند به استونی در زیر دریای بالتیک می‌رود ثبت کردند.

بازرسی دقیق بعدی وارد آمدن آسیب قابل توجهی به خط لوله را نشان داد. انتظار می‌رود کار تعمیر آن خط لوله بیش از یک سال به طول انجامد. مقام‌های فنلاند اعلام کردند که این خسارت ناشی از "فعالیت خارجی" بوده است. در همان شب کابل‌های مخابراتی زیر آب که بین سوئد و استونی و از استونی به فنلاند جریان داشتند نیز آسیب دیدند. مقام‌های دولتی اعلام کرده اند که معتقدند این حوادث همگی مرتبط با یکدیگر هستند.

بازرسان سوئد، فنلاند و استونی، نیونیو پولار بیر را به عنوان مظنون اصلی معرفی کردند. این کشتی در زمان وقوع حادثه در نزدیکی محل زیرساخت آسیب دیده قرار داشته است. کشیده شدن یک لنگر به شکلی مخرب در امتداد کف دریا علت آسیب وارد شده اعلام شده بود. اندکی پس از آن مقام‌های فنلاند یک لنگر را در نزدیکی خط لوله آسیب دیده کشف کردند. آنان اعلام کردند که لنگر از کشتی نیونیو پولار بیر بوده، زیرا تصاویر گرفته شده از کشتی نشان می‌دهد که یک لنگر سمت چپ خود را از دست داده است. یک کشتی باری روسی به نام سومورپوت در همان شب در همان منطقه حضور داشته و احتمالا به هماهنگی برای این اقدام کمک کرده است. به نظر می‌رسد این عملیات به طور ناخواسته به کابل مخابراتی بالتیک روسیه آسیب رسانده است و آسیب ناشی از ضربه وارده از سوی لنگر بوده است.

مقام‌های فنلاند نتوانستند کشتی نیونیو پولار بیر را تحت تعقیب قرار دهند، زیرا در آب‌های بین المللی در حال حرکت بود. این کشتی در حال حاضر از طریق مسیر دریای شمال با اسکورت یخ شکن‌های روسی در حال بازگشت به چین است. علیرغم آن که کشتی نیونیو پولار بیر حامل پرچم هنگ کنگ بود مجوز کشتیرانی آن برای مسیر دریای شمال توسط شرکت تورگمول که در روسیه ثبت شده و دفتری در مسکو و شانگهای دارد صادر شده بود. تحقیقات در مورد مالکیت کشتی منجر به کشف شبکه‌ای مبهم از شرکت‌های چینی و روسی شد که چه واقعی و چه بر روی کاغذ وجود دارند عدم شفافیتی که نشان می‌دهد چین و روسیه عمدا قصد دارند وضعیت را در ابهام نگه دارند.

با این وجود، در عمل موضوع چندان مهمی نیست که صاحب واقعی نیونیو پولار بیر چینی باشد یا روسی. شی و پوتین در حال همکاری با یکدیگر هستند. در حالی که تحقیقات در مورد کشیده شدن لنگر آن کشتی به کف دریا به عنوان عامل اصلی صدمه رسانی به خطوط هنوز نهایی نشده یکی از وزرای دولت فنلاند گفته بود:" همه چیز نشان می‌دهد که این کار عمدی بوده است". تاثیر آن اقدام از قبل مشخص است: قطع گره‌های زیرساختی کلیدی در اروپا که به نفع چین و روسیه است. 

مقام‌های ناتو  هشدار دادند که روسیه به طور فعال در حال نقشه برداری خطوط لوله گاز زیر دریا و کابل‌های فیبر نوری است. رسانه‌های دانمارکی هم گزارش دادند که کشتی‌های جاسوسی روسیه مزارع بادی، خطوط لوله گاز و کابل‌های فیبر نوری در نزدیکی دانمارک، فنلاند، نروژ و سوئد را زیر نظر گرفته اند. دوره‌ای از تحکیم ناقص، اما باور نکردنی همکاری چین و روسیه آغاز شده است.

آسیب عمدی به زیرساخت‌های کلیدی در اعماق بالتیک اولین جنگ هیبریدی علیه غرب نبود و مطمئنا آخرین آن نیز نخواهد بود. دولت بایدن ممکن است مایل باشد از کنار چنین حوادثی بدون واکنش نشان دادن عبور کند.